Wat is blockchaintechnologie?
Blockchaintechnologie is een complexe technologie waarbij gebruik wordt gemaakt van cryptografische versleuteling. Een blockchain is een gedistribueerd grootboek waarbinnen transactiegegevens worden opgeslagen in digitale blokken. Deze transactie-blokken worden toegevoegd aan een blokketen. Het gedistribueerde grootboek – de blokketen of blockchain – bevindt zich een gedecentraliseerd peer-to-netwerk (P2P). De informatieoverdracht binnen dit P2P-netwerk verloopt via talloze nodes (knooppunten), die allemaal exact dezelfde betrouwbare informatie naar elkaar verspreiden.
Cryptografie
Er worden continue nieuwe transactie-blokken aan de blokketen toegevoegd, waardoor deze steeds langer wordt. Bij het toevoegen van de blokken wordt gebruikgemaakt van cryptografie. Ieder blok bevat een zogenaamde ‘cryptografische hash’ van het voorgaande blok van de keten. Daarnaast bevat ieder blok een tijdstempel en andere informatie over de uitgevoerde transactie. Ieder nieuw transactie-blok dat aan de digitale ketting wordt toegevoegd, wordt permanent in de blockchain opgeslagen en kan niet meer met terugwerkende kracht worden gewijzigd.
- Wat werkt een blockchain?
- Het bitcoinnetwerk
- Satoshi Nakamoto
- Wat zijn permissioned blockchains?
- Wat is Proof of Work?
- Wat zijn de voordelen van blockchaintechnologie?
- Hoe zit het met de veiligheid van blockchainplatformen?
- Blockchain en de overheid
- Asset management en herkomstbepaling
- Blockchain en het schaalbaarheidsprobleem
- Risico’s van autonome digitale ecosystemen
- Wat zijn de belangrijkste elementen van een blockchainnetwerk?
- Wat zijn bekende blockchainplatformen?
Hoe werkt een blockchain?
Een blockchain is een gedigitaliseerde datastructuur waarbinnen transacties kunnen worden opgeslagen. Iedere transactie binnen de blockchain wordt digitaal ondertekend met behulp van cryptografie, om ervoor te zorgen dat iedere handeling binnen het netwerk legitiem is. Hierdoor kan worden voorkomen dat onbetrouwbare partijen de vastgelegde informatie kunnen manipuleren. De cryptografische versleuteling van al deze vastgelegde data zorgt ervoor, dat alle transacties binnen de blockchain met elkaar matchen. Ongeldige transacties worden door het blockchain-protocol opgemerkt en niet geaccepteerd. Het blockchain-mechanisme zorgt voor een zeer hoog betrouwbaarheidsniveau van alle transacties. Dit “ingebouwde vertrouwen” maakt veilige transacties mogelijk tussen niet-vertrouwde partijen.
Nodes bereiken consensus over alle transacties
Alle transacties binnen de blockchain worden verspreid naar alle nodes (knooppunten binnen het blockchainnetwerk). Vervolgens moeten deze nodes overeenstemming (consensus) bereiken, over ieder transactie-blok dat aan het netwerk wordt toegevoegd. Alle nodes beschikken over een kopie met exact dezelfde informatie, over de goedgekeurde transacties en de algehele staat van het netwerk. Over alle handelingen en gebeurtenissen die binnen het netwerk plaatsvinden moeten de nodes consensus bereiken. Alleen dan wordt er een nieuw transactieblok aan de blokketen toegevoegd. Met andere woorden: de nodes onderhouden en beveiligen continue de blockchain-infrastructuur. Voor dit geavanceerde consensus-mechanisme maakt het blockchainnetwerk gebruik van een zogenaamd consensus-algoritme.
Voorgesteld blok
Wanneer een nieuwe transactie aan de blockchain wordt aangeboden, dan moet de meerderheid van de nodes binnen het netwerk algoritmes uitvoeren, om deze transactie te evalueren en te kunnen controleren of het voorgestelde blok legitiem is. Het blok moet namelijk naadloos aansluiten op het voorgaande transactie-blok. Als de meerderheid van de nodes overeenstemming heeft bereikt over de geschiedenis van de desbetreffende transactie – en de legitimiteit van de digitale handtekening van de uitvoerder van de transactie heeft vastgesteld – dan wordt het nieuwe blok binnen het netwerk geaccepteerd en aan de blokketen toegevoegd. Samen vormen deze blokken een zeer solide en betrouwbare digitale datastructuur.
Hoe kan een blockchain worden gestructureerd?
Het kan natuurlijk ook voorkomen dat de meerderheid van de nodes geen overeenstemming bereikt over het nieuwe blok. In dat geval wordt het blok niet geaccepteerd en niet toegevoegd aan de digitale ketting. Het consensusmechanisme zorgt voor een “goeddraaiend” autonoom decentraal gedistribueerd netwerk, zonder dat daar een centrale derde partij aan te pas komt, die de geldigheid van de transacties moet controleren. Decentrale gedistribueerde grootboeken kunnen op een aantal verschillende manieren worden gestructureerd, waarbij ook de manier waarop consensus wordt bereikt over transacties en de legitimiteit van de deelnemers, soms anders is. Het meest bekende blockchainnetwerk is het Bitcoinnetwerk. Aan dit anonieme publieke grootboek kan iedereen deelnemen. Iedereen kan in principe gebruikmaken van Bitcoin’s cryptografische sleutels en ook mag iedereen Bitcoins “minen” om het netwerk te dienen. Voor de bijdrage die miners aan het netwerk leveren ontvangen zij een beloning. Het komt er simpelweg op neer dat eigenlijk iedereen een nieuw blok binnen het netwerk kan aanbrengen, zolang zij maar de juiste regels volgen.
Wat is de Bitcoin blockchain?
Bitcoin is een digitaal betaalmiddel dat voor transacties gebruikmaakt van gedistribueerde grootboektechnologie, oftewel een blockchainnetwerk. Binnen het traditionele economische systeem zijn derde partijen betrokken, die ervoor zorgen dat onze transacties op de juiste wijze verlopen. De betalingen gaan in principe altijd via banken, creditcardmaatschappijen en andere centraal geleide financiële instellingen. In ruil voor hun diensten vragen zij een bepaalde vergoeding. Het traditionele monetaire systeem – waarbij de stabiliteit van nationale valuta door centrale banken wordt bewaakt – biedt een hoge mate van zekerheid.
Getuigen
We gaan ervan uit dat banken en creditcardmaatschappijen zorgvuldig en veilig met onze gegevens omgaan. Helaas kunnen we dat zelf meestal niet controleren. In het verleden zijn er verschillende pogingen gedaan om een betalingssysteem te ontwikkelen, waarbij derde partijen zoals banken en creditcardmaatschappijen niet altijd meer nodig zijn, voor het uitvoeren van financiële transacties. Deze alternatieve betalingssystemen werden echter geen succes. Banken en andere centrale financiële instellingen spelen een belangrijke rol, bij het controleren van de legitimiteit van transacties. Want hoe zou je zonder de betrokkenheid van deze instellingen immers kunnen bewijzen, dat je een aangeschaft product ook daadwerkelijk betaald hebt? Of dat je dat geld überhaupt hebt? Hoe zou je dat kunnen aantonen, zonder dat iemand daarvan kan getuigen?
Satoshi Nakamoto
In 2008 kwam er een oplossing voor dit probleem. Een anonieme programmeur die schuil ging onder de naam Satoshi Nakamoto presenteerde een nieuwe technologie. Hij publiceerde een whitepaper op een populair cryptografie-blog waarop hij een nieuw betalingssysteem voorstelde, dat het probleem met de identificatie min of meer oploste. Zijn voorstel hield in dat alle transacties werden opgeslagen in één decentraal gedistribueerd grootboek. In de whitepaper ‘Bitcoin: een Peer-to-Peer Elektronisch Geldsysteem’ beschreef Nakamoto de precieze werking van de cryptocurrency. In januari 2009 bracht Nakamoto de eerste versie van de Bitcoin-software uit op SourceForge.net, een website voor opensourcesoftware. Het Bitcoin-netwerk werd op 3 januari 2009 officieel gelanceerd door het zogenaamde ‘genesisblok’, het allereerste blok van de blockchain. Dit eerste blok bevatte een beloning van 50 Bitcoins. De ware identiteit van Satoshi Nakamoto bleef – ondanks talloze speculaties – altijd onbekend.
Wat zijn permissioned blockchains?
Niet alle blockchains hoeven noodzakelijkerwijs publiek te zijn zoals het Bitcoin-netwerk. Er worden ook blockchainnetwerken ontwikkeld waarbij expliciete toestemming moet worden gegeven aan deelnemers, om van het grootboek gebruik te mogen maken. Veelal wordt dan precies bepaald welke deelnemers nieuwe blokken aan het netwerk mogen toevoegen. Dergelijke netwerken worden “permissioned blockchains” genoemd. Een blockchainontwikkelaar kan er dus voor kiezen om een digitaal ecosysteem te creëren, waaraan iedereen kan deelnemen of alleen een beperkte groep deelnemers. Ook worden er hybride blockchains ontwikkeld die een combinatie zijn van publieke en permissioned blockchains.
Wat is proof of work?
Bij permissioned blockchains kan gebruik worden gemaakt van het zogenaamde “proof of work-model”, maar dat hoeft niet per se. Proof of work is een mechanisme waarbij door middel van “mining”, blokken binnen het blockchainnetwerk worden gegenereerd. Veel blockchainspecialisten vinden dat alleen digitale infrastructuren die gebruikmaken van proof of work zich een blockchain zouden mogen noemen. Andere ontwikkelaars vinden juist dat ook decentrale gedistribueerde grootboeken die geen proof of work hanteren (netwerken die geen gebruikmaken van mining), gewoon onder de noemer blockchain geschaard mogen worden.
Wat zijn de voordelen van blockchaintechnologie?
Blockchain heeft de potentie om heel veel verschillende industrieën volledig te gaan transformeren. Dat heeft onder andere te maken met het wegvallen van de noodzaak van tussenkomst van derde partijen en tussenpersonen. Bij transacties in onze huidige businessmodellen zijn altijd dure derde partijen zoals tussenpersonen en managers nodig. Die kosten vallen met de introductie van blockchaintechnologie weg en de besparingen die daarmee in het bedrijfsleven gerealiseerd kunnen worden, zijn dan uiteraard enorm. Doordat de nodes nu de taak van deze derde partijen overnemen en alle transacties valideren, kunnen alle transacties niet alleen goedkoper en sneller worden uitgevoerd, maar ook de verificatie en opslag van allerlei soorten data zal nu veel veiliger kunnen plaatsvinden.
Is een blockchain veilig?
De digitale handtekeningen en verificatie van de transacties maken het veel moeilijker voor malafide gebruikers, om frauduleuze transacties uit te voeren. Hierdoor vallen dus ook de kosten weg die normaal gesproken door malafide transacties ontstaan. De geavanceerde techniek van cryptografische versleuteling, de distributie van data tussen de nodes en de consensusalgoritmen, zorgen samen voor een sterk en betrouwbaar digitaal ecosysteem. Hierbij moeten we ons wel heel goed realiseren dat blockchaintechnologie zich nog maar in de experimentele fase bevindt en dat deze netwerken nog niet op hele grote schaal zijn getest. We kunnen dan ook nog niet met zekerheid zeggen dat blockchains ook hun beloften zullen waarmaken, op het moment dat zij op grote schaal binnen allerlei sectoren en branches worden geïntegreerd.
Mastering Blockchain
Imran Bashir is een blockchainexpert die in zijn boek Mastering Blockchain een helder beeld schetst van blockchainmechanismen, cryptocurrency’s, decentrale applicaties en smart contracts. Hij maakt inzichtelijk hoe krachtig deze disruptieve techniek nu eigenlijk is en vertelt over de schaalbaarheid van decentrale gedistribueerde grootboeken in de toekomst. Ook geeft hij inzicht in de mogelijkheden van projecten zoals Ethereum en Hyperledger. Mastering Blockchain is een must voor iedereen die meer wil weten over de basis van blockchaintechnologie.
Blockchain pilots bij de Rijksoverheid
In theorie biedt de blockchain de ultieme oplossing voor tal van problemen, maar de praktijk is natuurlijk nog een ander verhaal. We leven in een economie die aan alle kanten is gedigitaliseerd en niemand kan echt voorspellen hoe grootschalige blockchain-integratie in de praktijk zal gaan verlopen. Wellicht blijkt uiteindelijk dat de uitwerking van blockchaintechnologie in de dagelijkse praktijk lang zo veilig niet is, als waar men nu van uitgaat. Ook de Rijksoverheid doet op dit ogenblik onderzoek naar blockchaintoepassingen voor de publieke sector. Er worden testen uitgevoerd die zich onder andere richten op digitale identiteit, mobiliteit, subsidieregelingen, jeugdstrafrecht, registratie van registertegoeden, autonome objecten in de openbare ruimte en import van producten uit ontwikkelingslanden.
Asset management en herkomstbepaling
Blockchain leent zich uitstekend voor asset management. Als het gaat om het registreren van eigendommen op de blockchain, dan heeft de techniek inmiddels al aangetoond dat decentrale gedistribueerde grootboeken ideaal zijn voor verschillende supply chains. De herkomstbepaling van producten en de monitoring binnen het hele ketenbeheer, wordt eenvoudiger en goedkoper dan ooit tevoren. Aan de hand van smart contracts die de producten en objecten binnen de blockchain vertegenwoordigen, kan eenvoudig worden achterhaald waar problemen binnen de keten ontstaan en welke partijen voor die problemen verantwoordelijk zijn. Het transporteren van producten en de administratieve afhandeling daarvan, worden met blockchaintechnologie op een zeer efficiënte manier op elkaar afgestemd.
Arbeidsomstandigheden en voedselveiligheid
Blockchainintegratie maakt niet alleen het hele ketenbeheer efficiënter, veiliger en goedkoper, maar draagt ook bij aan betere arbeidsomstandigheden in landen waar deze producten worden gefabriceerd. Met blockchaintechnologie kan exact en in real-time worden bepaald waar het product vandaan komt en wie het product heeft geproduceerd. Hierdoor zal de handel in bijvoorbeeld bloeddiamanten of de handel in kleding die onder erbarmelijke arbeidsomstandigheden is gefabriceerd, tot het verleden gaan behoren. Ook op het gebied van voedselveiligheid kan de blockchain zorgen voor een ware revolutie. Een nieuwe ontwikkeling op dit moment zijn de zogenaamde materialenpaspoorten, waarbij allerlei soorten materialen worden voorzien van een digitale identiteit. Dergelijke innovatieve paspoorten maken het mogelijk om heel duurzaam om te gaan met onder andere bouwafval, doordat de locatie van het materiaal precies kan worden geregistreerd. Hierdoor wordt het eenvoudig om bij de sloop van bijvoorbeeld woningen, goed te bepalen wat de beste manier is om de afgedankte materialen te kunnen hergebruiken. Een blockchainnetwerk zou voor deze materialenpaspoorten weleens het ultieme digitale platform kunnen bieden.
Blockchain en het schaalbaarheidsprobleem
Het grootste probleem met blockchainnetwerken op dit moment is de schaalbaarheid. De meeste decentrale gedistribueerde projecten zijn open source en de verschillende ontwikkelaars houden er dan ook allemaal een andere filosofie op na. Het is enorm lastig om alle afzonderlijke functionaliteiten binnen één blockchaintoepassing te integreren. Deze versplintering is dan ook het belangrijkste obstakel dat mainstream adoptie van blockchaintechnologie in de weg staat. Open Source projecten zoals Hyperledger fabric en Ethereum hebben echter wel de ambitie, om de verschillende open source blockchainmethoden met elkaar te laten samensmelten, zodat de blockchain snel interessant wordt voor transacties op de zakelijke markt.
Risico’s van autonome digitale ecosystemen
Naast problemen met de schaalbaarheid zijn er ook een aantal kritische geluiden te horen ten aanzien van de veiligheid van blockchainnetwerken. De opkomst van autonome digitale ecosystemen gaat namelijk gepaard met een flink aantal risico’s waar we niet zomaar aan voorbij kunnen gaan. Eén van de riskante elementen is de onveranderbaarheid van een blockchain. Data die in het systeem wordt vastgelegd kan niet meer zomaar worden aangepast als dat noodzakelijk is. Fouten worden dan ook definitief op de blockchain vastgelegd. Ook het ontbreken van duidelijke wet-en regelgeving omtrent autonome toepassingen is nog heikel punt. Bij de ontwikkeling van blockchainprojecten worden SWOT-analyses toegepast en wordt er goed gekeken naar alle kansen en bedreigingen van decentrale gedistribueerde toepassingen, zoals decentrale applicaties, smart contracts en digitale betalingseenheden. Landen als Estland en Zwitserland lopen momenteel voorop als het gaat om blockchaintechnologie, maar ook de Nederlandse overheid onderzoekt hoe er voor blockchains en cryptocurrency’s passende wetgeving kan worden ontworpen.
Wat zijn de belangrijkste elementen van een blockchain?
Als het gaat om blockchaintechnologie dan zijn de volgende elementen belangrijk:
Een decentraal gedistribueerd grootboek.
Cryptocurrency’s en crypto-tokens
Digitale betalingseenheden en tokens die assets op de blockchain vertegenwoordigen.
Computers binnen het blockchainnetwerk.
Decentrale applicaties op de blockchain.
Transactieprotocollen die de voorwaarden van de digitale contracten uitvoeren.
Aanpassingen aan het blockchainnetwerk.
Een consensus-algoritme is een digitaal protocol dat wordt gebruikt om overeenstemming te bereiken over een bepaald stukje data, dat is verspreid over verschillende computers (nodes) binnen een peer-to-peer netwerk.
PoW is een stukje data dat lastig te produceren is, omdat hiervoor een heleboel rekenkracht nodig is. Deze rekenkracht wordt gebruikt voor het berekenen van hashfuncties (hashing).
Ook Proof of Stake is een consensus-protocol, maar werkt anders dan Proof of Work. Bij PoS worden de blokken binnen de blockchain niet gevalideerd door miners die complexe berekeningen uitvoeren, maar wordt de consensus bepaald op basis van het aantal cryptocurrency’s die een gebruiker bezit. Bij Proof of Stake is geen sprake meer van “mining”, maar wordt gesproken van “forging”. Wanneer een gebruiker is geselecteerd om een blok te valideren en in staat is om nauwkeurig alle transacties binnen dat desbetreffende blok te verifiëren, dan wordt hij of zij beloond met een bepaalde hoeveelheid virtuele valuta.
Meet de computerkracht bij het mining proces.
Blockchain-governance is een complex beslissingsproces binnen een decentraal gedistribueerd grootboek. Niemand kan publieke (permissionless) blockchains managen. De netwerken worden aangedreven door blockchain-governance. Bij dit geavanceerde beslissingsmechanisme draait het om de vraag wie verantwoordelijk is, voor welke beslissingsprocessen en elementen binnen het systeem. Ook de manier waarop die beslissingen vervolgens worden genomen en geïmplementeerd, speelt een belangrijke rol bij blockchain-governance.
Publiek of privaat
Er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen permissioned (private) en permissionless (openbare) blockchains. Het verschil tussen deze twee vormen van decentraal gedistribueerde netwerken zit hem voornamelijk in de mate, waarin een blockchain publiek toegankelijk is of juist niet. Sommige blockchains hebben kenmerken van beide vormen en zijn gedeeltelijk openbaar en gedeeltelijk privaat. In dat geval wordt er meestal gesproken van “hybride” platformen.
Permissioned blockchain
Aan een permissioned blockchain kan niet zomaar iedereen deelnemen. Daarom worden deze blockchains ook wel “gesloten” of “private” blockchains genoemd. Vooral vanwege de privacy-aspecten is deze vorm van blockchaintechnologie interessant voor bedrijven en financiële instellingen. Binnen deze digitale ecosystemen zijn de rechten voor het valideren van blokken beperkt tot vooraf bepaalde, specifieke gebruikers. Zowel Corda als Quorum zijn voorbeelden van permissioned blockchains en richten zich voornamelijk op toepassingen voor de financiële wereld. Ook Hyperledger Fabric dat zich vooral focust op het bedrijfsleven is een privaat platform.
Permissionless blockchain
Een permissionless blockchain is een publieke blockchain. Iedereen mag aan het netwerk deelnemen om blokken te valideren, decentrale applicaties te creëren en smart contracts te ontwikkelen. Bitcoin, Ethereum en NEO zijn voorbeelden van permissionless blockchains. Veel publieke blockchains kampen met schaalbaarheids-problemen, omdat de nodes binnen het netwerk ook echt alle transacties die worden uitgevoerd moeten verwerken. Deze situatie zorgt voor een lagere throughput en maakt een blockchain dan ook een stuk trager. Voor bedrijven en financiële instellingen is deze vorm van blockchaintechnologie veel minder aantrekkelijk. Deze sectoren hebben namelijk behoefte aan gedistribueerde netwerken, waarbij zij de identiteit van nieuwe gebruikers continu kunnen valideren en waarbij de privacy altijd kan worden gewaarborgd. Daarnaast is het binnen deze branches zeer belangrijk dat transacties snel en direct kunnen worden uitgevoerd. De schaalbaarheid van veel publieke blockchains is voorlopig nog niet goed genoeg.
Wat zijn bekende blockchainplatformen?
Bitcoin
Het Bitcoin-netwerk was de eerste blockchain ooit en wordt gebruikt voor peer-to-peer transacties van één specifieke cryptocurrency: de Bitcoin
Ethereum
Ethereum is een publieke en volledig open-source blockchainnetwerk, waarop smart contracts en decentrale applicaties kunnen worden ontwikkeld en uitgevoerd. Hiervoor biedt Ethereum verschillende programmeer-tools voor de programmeertalen Java, C++, Python en Go. De virtuele valuta van dit platform is Ether (ETH).
Hyperledger Fabric
Hyperledger Fabric is een van de blockchainprojecten die worden ondersteund door The Linux Foundation en maakt gebruik van container-technologie, voor de ontwikkeling van kant-en-klare blockchaintoepassingen voor onder andere het bedrijfsleven. De smart contracts die op dit platform kunnen worden uitgevoerd maken daarbij gebruik van “Chaincode” die geschreven is in Java of Go.
Hyperledger Sawtooth
Hyperledger Sawtooth is een blockchainplatform dat zich focust op decentrale applicaties voor het bedrijfsleven en ondersteunt zowel publieke (permissionless) als private (permissioned) blockchaintoepassingen. Sawtooth maakt gebruik van het PoET consensus-algoritme (Proof of Elapsed Time). Dit soort blockchains is vooral geschikt voor integratie binnen gecompliceerde supply chains.
Corda
Corda is een private (permissioned) open-source blockchainplatform dat zich vooral richt op blockchaintoepassingen voor de financiële sector. Dit project wordt ondersteund door R3, een consortium waarbij een groot aantal banken zich heeft aangesloten. Corda biedt mogelijkheden voor het managen van wettelijke overeenkomsten (smart contracts) tussen zakelijke partijen. Corda richt zich niet alleen op de financiële markt, maar heeft ook een commerciële blockchainoplossing ontwikkeld voor bedrijven: Corda Enterprise.
Quorum
Quorum is een blockchainproject dat is gebaseerd op de gedistribueerde grootboek-technologie van Ethereum. Ook dit platform richt zich voornamelijk op de financiële sector. De troughput binnen dit digitale ecosysteem is hoog en daarom is Quorum zeer geschikt voor de uitvoering van snelle transacties. Deze blockchaintoepassing is privaat en dus niet zomaar voor iedereen toegankelijk.
NEO
NEO is een blockchainnetwerk met een eigen virtuele valuta. Deze digitale infrastructuur is speciaal gebouwd voor het creëren van schaalbare decentrale toepassingen (dApps). Dit platform maakt gebruik van delegated Byzantine Fault Tolerance, een consensus-protocol dat ongeveer 10.000 transacties per seconden kan uitvoeren. NEO maakt gebruik van de programmeertaal C#. De transactievergoedingen die worden gebruikt om de blockchain up-to-date te houden, worden uitbetaald in GAS-tokens. Deze tokens kunnen door de NEO cryptocurrency worden gegenereerd.
Multichain
Multichain is een platform dat private blockchain-oplossingen biedt voor financiële transacties tussen bedrijven en particulieren. Hierbij wordt gebruikgemaakt van een Proof of Work consensus-protocol.. Dit permissioned ecosysteem heeft een andersoortig consensus-proces en biedt een oplossing voor een aantal veelvoorkomende problemen die spelen bij andere PoW-mechanismen. Multichain ontwikkelt verschillende nieuwe blokketens, waarop gebruikers zelf hun eigen virtuele tokens kunnen creëren . Multichain ondersteunt verschillende cryptocurrency’s en maakt gebruik van onder andere de programmeertalen C#, JavaScript, Python, Ruby en PHP.
Monax
Monax is een ontwikkelaar van blockchaintechnologie en produceert software voor de uitvoering van onder andere smart contracts. Naast geautomatiseerde digitale overeenkomsten richt Monax zich ook op de ontwikkeling van decentrale applicaties, voor de uitvoering van bedrijfsprocessen en workflows binnen verschillende industrieën.
Ripple
Dit platform wordt door veel mensen gezien als een vreemde eend in de bijt, ten opzichte van de meeste andere blockchainnetwerken. Technisch gezien is Ripple een ander soort virtuele valuta dan bijvoorbeeld Bitcoin. Ripple is wel gebaseerd op een gedeelde publieke database, echter kan dit netwerk niet worden gezien als een echte blockchain. Er wordt dan weliswaar gebruikgemaakt van nodes die de transacties moeten valideren en een bepaald soort consensus-mechanisme, maar het Ripple netwerk is verre van decentraal georganiseerd. In tegenstelling tot het netwerk van Bitcoin worden de cryptocurrency’s niet gegenereerd door middel van PoW, maar worden de coins (XRP) zelf door Ripple gereguleerd vrijgegeven.
Centraal karakter
Inmiddels zijn de beschikbare XRP-munten – en dat zijn er zo’n slordige 100 miljard – al lang en breed geproduceerd. Daarvan zijn er om en nabij 38 miljard van in omloop. Vanwege de schaalbaarheid, de snelheid van transacties en de lage transactiekosten, is Ripple bij een grote groep mensen behoorlijk populair geworden. Daarnaast is Ripple veel energiezuiniger dan bijvoorbeeld Bitcoin, omdat er geen hashrate nodig is voor het generen van nieuwe coins. Echter zorgt het “centrale” karakter van dit netwerk ervoor dat veel mensen denken dat Ripple geen lang leven beschoren zal zijn.
Enthousiasme overdragen op Uitleg Blockchain
De website Uitlegblockchain.nl heeft als doelstelling het publiek te informeren over de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie. De initiatiefnemers van Uitlegblockchain.nl zijn enthousiast over de toepassingsmogelijkheden van deze nieuwe technologie en willen dat enthousiasme graag overdragen op een breed publiek. Uitlegblockchain.nl publiceert nieuwsartikelen over blockchainplatformen zoals Ethereum, Hyperledger en Corda, maar richt zich ook op de talloze cryptocurrency’s die de afgelopen jaren op de markt zijn gebracht. Uitlegblockchain.nl publiceert met grote regelmaat over nieuwe projecten en blockchaintoepassingen van startups.
Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!
Laat een reactie achter