Decentrale applicaties worden uitgevoerd op een peer-to-peer platform in plaats van op een enkele computer. Decentrale applicaties bestaan al zolang deze P2P netwerken bestaan. Deze toepassingen zijn speciaal ontworpen om automatisch te kunnen worden uitgevoerd, zonder dat er derde partijen aan te pas komen. Decentrale applicaties hoeven niet per se op een blockchain te draaien. Bitmassage, Tor en BitTorrent zijn allemaal dapps die op een peer-to-peer platform worden uitgevoerd, in plaats van op een blockchain.

Een blockchain-toegankelijke website

In tegenstelling tot smart contracts waarbij in principe maar een aantal partijen betrokken zijn, kunnen er bij decentrale applicaties oneindig veel deelnemers betrokken worden, uit allerlei verschillende marktsegmenten. Om het verschil tussen dapps en smart contracts goed te kunnen begrijpen zou je een decentrale applicatie eigenlijk moeten zien, als een “blockchain-toegankelijke website” en de smart contracts als het element dat zorgt voor de “verbinding” met de blockchain. Een gewone website-applicatie maakt gebruik van HTML, CSS en javascript om een webpagina te creëren. Met behulp van een API worden er gegevens van een database verkregen. Als je naar een social network platform zoals Facebook gaat, dan zal de pagina een API aanwenden voor je persoonlijke informatie en deze vervolgens op de pagina tonen. Dit is een hoe een traditionele website werkt.

Front-end en back-end

Een decentrale applicatie lijkt in een aantal opzichten heel erg op een traditionele website-applicatie. Het grote verschil bij dapps is echter dat in plaats van dat de API een verbinding maakt met een database, hier een smart contract een verbinding maakt met de blockchain. In tegenstelling tot traditionele applicaties, waar de back-end code op “centrale” servers draait, hebben decentrale applicaties de back-end code draaien op een gedecentraliseerd peer-to-peer netwerk. Dapps bestaan dus uit “het hele proces” van back-end tot front-end en smart contracts zijn alleen maar een onderdeel van dat hele proces. De front-end is datgene dat jij als gebruiker daadwerkelijk van een applicatie ziet en de back-end zijn de processen (de logica) die op de achtergrond plaatsvinden.

Code en interfaces in verschillende programmeertalen

Een smart contract bestaat alleen uit de back-end en soms zelfs alleen maar uit een heel klein stukje van de decentrale applicatie. Dat houdt in dat als je een dapp wilt ontwerpen op een smart contract platform, dat je verschillende smart contracts met elkaar moet combineren en daarbij een systeem van een derde partij nodig hebt voor de front-end. De code en interfaces van decentrale applicaties kunnen worden geschreven in verschillende programmeertalen, die net zoals gewone apps verbinding kunnen maken met de back-end.

Wanneer is een app nu precies een dapp?

Om een app aan te merken als een dapp moet de applicatie aan een aantal maatstaven voldoen. In de eerste plaats moet de applicatie volledig open-source zijn. De toepassing moet autonoom kunnen functioneren zonder de bemoeienis van een entiteit, die de meerderheid van de tokens controleert. De applicatie kan zijn protocol wellicht aanpassen aan veranderende marktomstandigheden en andere ontwikkelingen, maar het is echter alleen “de consensus”, dus de overeenstemming binnen het netwerk, die bepaalt of die aanpassing ook daadwerkelijk mag worden doorgevoerd.

Geen single point of failure

Een andere belangrijke factor die een app tot een decentrale applicatie maakt, is het gegeven dat alle data en registraties cryptografisch beveiligd en opgeslagen moeten zijn, in een gedecentraliseerde blockchain. Alleen dan is er geen sprake meer van een “singel point of failure”. Daarnaast moet een applicatie gebruikmaken van een cryptocurrency. Dit is noodzakelijk om toegang te krijgen tot de decentrale applicatie en het belonen van de miners, als zij eenmaal hun belangrijke werk hebben gedaan. De miners worden namelijk beloond met de desbetreffende digitale betalingseenheid.

Cryptocurrency’s genereren en een open-source licentie

Een decentrale applicatie moet cryptocurrency’s genereren om te kunnen worden aangemerkt als een dapp. De miners doen hun algoritmische berekeningen, creëren blokken in de vorm van proof of work en ontvangen hun vergoeding. Dapps worden uitgevoerd onder een “open-source licentie”, waardoor decentrale applicaties altijd open staan voor innovaties, zonder dat er problemen kunnen ontstaan met auteursrecht of patenten.

Het Ethereum protocol en decentrale applicaties

Ethereum heeft als doelstelling: het creëren van een protocol waaronder allerlei verschillende decentrale applicaties kunnen worden ontwikkeld. Ethereum biedt ontwikkelaars een stevige fundering voor hun projecten in de vorm van een blockchain, met een ingebouwde Turing-volledige programmeertaal: Solidity. Iedereen die dat wil wordt in staat gesteld om smart contracts en dapps te creëren, die volgens hun eigen condities (regels en voorwaarden) worden uitgevoerd. Ethereum kent drie basisvormen van dapps: financiële applicaties (waarbij het draait om de cryptocurrency’s), semi-financiële applicaties (waar cryptocurrency’s niet de hoofdzaak zijn, maar een onderdeel) en applicaties die te maken hebben met gedecentraliseerd “bestuur” (bijvoorbeeld online stemmen). Deze laatste decentrale applicaties zijn dan ook niet van financiële aard.

Zelf aan de slag met het programmeren van smart contracts en decentrale applicaties? Kijk dan hier voor toonaangevende aanbieders van blockchain-trainingen.

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!