Markets in Crypto-Assets (MiCA)
De Europese lidstaten hebben inmiddels een akkoord bereikt over de invoering van een nieuwe Europese crypto wetgeving. Deze nieuwe verordening ‘Markets in Crypto-Assets’ (MiCA) moet de cryptomarkt beter gaan reguleren en consumenten beter gaan beschermen. De opkomst van cryptocurrency’s en blockchainprojecten heeft de financiële wereld de afgelopen jaren ingrijpend veranderd. En hoewel deze gedecentraliseerde betalingsmogelijkheden en technologieën allerlei innovatieve mogelijkheden bieden, brengen ze ook de nodig risico’s met zich mee. Het is dan ook cruciaal om de cryptomarkt zo snel mogelijk te reguleren. Echter is het reguleren van de cryptomarkt een moeilijke aangelegenheid vanwege de complexiteit en het grensoverschrijdende karakter van blockchaintechnologie en crypto-activa. Bovendien is de cryptomarkt een dynamische en snel evoluerende markt, waardoor het erg lastig is om de wetgeving up-to-date te houden, en aan te passen aan de snelle ontwikkelingen in deze industrie. De nieuwe Europese crypto wetgeving moet ervoor gaan zorgen dat nieuwe technologieën en producten overeenstemmen, met de financiële wet- en regelgeving van bedrijven in de Europese Unie.
Waarom is het zo belangrijk om de crypto-markt adequaat te reguleren?
Veilige, gezonde en evenwichtige marktomgeving
Vertrouwen en marktintegriteit
De strijd tegen financiële criminaliteit
Vereiste beveiligingsmaatregelen
Wat zijn de belangrijkste crypto-assets die onder de nieuwe Europese crypto wet vallen?
Welke crypto-activa vallen niet onder de MiCA-verordening?
Wat betekent de nieuwe Europese crypto wetgeving voor privacy-coins?
Op wie is de MiCA-regelgeving toepasbaar?
Specifiekere beoordeling van wat gedecentraliseerde financiering is
Wanneer wordt een bedrijf beschouwd als aanbieder van crypto-activadiensten?
Milieu-impact van cryptocurrency’s verminderen
Digital Operational Resilience Act (DORA)
Waarom is het zo belangrijk om de crypto-markt adequaat te reguleren?
Duidelijke regelgeving op de cryptomarkt kan helpen bij het voorkomen van frauduleuze activiteiten en oplichting. Helaas zijn er in het verleden talloze gevallen van zwendel en scams geweest, waarbij consumenten hun geld verloren aan dubieuze en malafide cryptocurrency-projecten. Door de invoering van de nieuwe Europese crypto wetgeving (met daarin strenge voorschriften en toezicht), kunnen consumenten beter worden beschermd tegen deze risico’s. Daarnaast is deze wetgeving (de zogenaamde MiCA-verordening) nodig om het witwassen van geld en de financiering van terrorisme effectief tegen te gaan. De cryptomarkt is vooral aantrekkelijk voor criminelen, vanwege de anonimiteit die cryptovaluta vaak bieden. Nieuwe duidelijke regels en een helder beleid kunnen helpen bij het voorkomen van deze ongewenste praktijken, door transparantie en identificatievereisten te implementeren. Dit draagt sterk bij aan de veiligheid en integriteit van het financiële systeem.
Veilige, gezonde en evenwichtige marktomgeving
De groeiende populariteit van cryptocurrency’s sinds de lancering van Bitcoin in 2009, heeft invloed op de bredere financiële markten. Crypto-activa en blockchaintechnologie zijn dan ook ontwikkelingen die serieus genomen moeten worden. Om de stabiliteit te waarborgen is het essentieel om de cryptomarkt te voorzien van solide wet- en regelgeving, die ook in de praktijk toepasbaar is. De nieuwe Europese crypto wetgeving moet gaan bijdragen aan het voorkomen van excessieve volatiliteit van cryptocurrency’s, de risico’s monitoren en de transparantie handhaven. Het voornaamste doel daarvan is: het creëren van een veilige, gezonde en evenwichtige marktomgeving.
Vertrouwen en marktintegriteit
Cryptovaluta zijn aantrekkelijk voor beleggers vanwege het potentieel voor hoge rendementen. Echter, zonder behoorlijke regulering is er een gebrek aan transparantie en verantwoordingsplicht. Dit kan leiden tot misleiding en manipulatie van de handelsprocessen op de markt, waardoor consumenten en beleggers zeer kwetsbaar worden. Het implementeren van de nieuwe Europese crypto wetgeving (om eerlijke handelspraktijken te waarborgen en informatieverschaffing te verbeteren) kan het vertrouwen van investeerders vergroten en de marktintegriteit bevorderen.
TFR-regeling
De Europese lidstaten (maar ook landen buiten de EU) denken al een aantal jaren na over hoe deze gecompliceerde markt gereguleerd zou moeten worden. Maar nu wordt de koe dan eindelijk bij de horens gevat en is het Europees Parlement akkoord gegaan, met de invoering van de nieuwe Europese crypto wetgeving MiCA. Daarnaast is er door de EU-lidstaten ook een akkoord bereikt over de invoering van de zogenaamde ‘Transfer of Funds Regulation’ (TFR-regeling). De TFR-regeling is een Europese verordening die tot doel heeft om de overdracht van geldmiddelen binnen de EU te harmoniseren en te versterken. Deze verordening is onder meer gericht op het bestrijden van het witwassen van geld en het tegengaan van de financiering van terrorisme.
De strijd tegen financiële criminaliteit
Daarnaast draagt de TRF-regeling bij aan het vergroten van de transparantie en het bevorderen van de samenwerking, tussen financiële instellingen en de bevoegde autoriteiten. De Transfer of Funds Regulation legt verplichtingen op aan financiële instellingen, zoals banken, aanbieders van betalingsdiensten, elektronische geldinstellingen en dus ook aan crypto-activadiensten. Hierdoor kan de integriteit van het financiële systeem beter worden gewaarborgd en kunnen consumenten en beleggers beter worden beschermd. Door de TFR-verordening na te leven, dragen crypto-bedrijven bij aan de strijd tegen financiële criminaliteit en dragen ze bij aan de veiligheid en stabiliteit van de Europese financiële markten.
Waarom is het voor de Europese Unie en de financiële toezichthouders zo moeilijk, om solide wetgeving voor crypto-activa en blockchainprojecten te ontwikkelen?
Blockchainprojecten en cryptovaluta zijn in technisch opzicht erg complex en het begrijpen ervan vergt dan ook de nodige tijd en expertise. Het opstellen van wet- en regelgeving (die zowel innovatie stimuleert als risico’s aanpakt), vereist een diepgaande kennis en een evenwichtige benadering van deze materie. Crypto-activa kennen geen grenzen en opereren op wereldwijde schaal. Dit maakt het zeer lastig om nationale regelgeving effectief af te dwingen. De Europese Unie moet intensief samenwerken met andere landen, om een goed gecoördineerde aanpak te ontwikkelen en internationale standaarden vast te stellen.
Bevorderen van innovatie
De cryptomarkt verandert voortdurend en er worden continu nieuwe cryptovaluta gelanceerd. Sommige daarvan zijn niet succesvol en verdwijnen snel weer van het toneel, maar er zijn ook coins die het inmiddels al langer dan een decennium volhouden. Van een eendagsvlieg is dan ook geen sprake meer. De veranderingen op de cryptomarkt maken het moeilijk om wet- en regelgeving goed te laten aansluiten op actuele marktomstandigheden. Het bevorderen van innovatie in de cryptosector is belangrijk, maar tegelijkertijd moet er rekening worden gehouden met de risico’s voor consumenten en moet de financiële stabiliteit worden bewaakt. Het vinden van de juiste balans tussen het stimuleren van innovatie en het beschermen van belanghebbenden, is dan ook een grote uitdaging waar regelgevers mee te maken hebben.
Vereiste beveiligingsmaatregelen
De precieze details van de nieuwe Europese crypto wetgeving worden nog uitgewerkt, maar MiCA moet crypto-bedrijven en aanbieders van crypto-activadiensten aansprakelijk stellen, wanneer ze cryptovaluta van beleggers verliezen. Bovendien moeten crypto-bedrijven de wallets van consumenten beter gaan beschermen. Ook moeten uitgevers van cryptocurrency’s volledige en transparante informatie verstrekken over de crypto-assets die zij uitgeven, en zich houden aan de openbaarmakings- en transparantieregels. Daarnaast moeten crypto-asset- en serviceproviders geregistreerd zijn en de vereiste beveiligingsmaatregelen en naleving van de strijd tegen het witwassen van geld op de juiste manier hebben geïmplementeerd.
Wat zijn de belangrijkste crypto-assets die onder de nieuwe Europese crypto wet vallen?
De MiCA-verordening biedt een regelgevingskader voor digitale activa die gebruikmaken van gedecentraliseerde grootboektechnologie (zoals de blockchain). Onder deze activa zijn:
- Asset-referentietokens (ART)
- Elektronische geldtokens (EMT)
- Cryptocurrency’s die niet worden beschouwd als ART of EMT
Asset-referentietokens
Een asset-referentietoken (ART) is een type token dat is ontworpen om de waarde of eigendom van een bepaald activum te vertegenwoordigen. Het wordt meestal uitgegeven op een blockchainplatform en maakt gebruik van smart contracts om de transparantie en verhandelbaarheid van het activum te vergemakkelijken. Een asset-referentietoken fungeert in feite als een digitale representatie van een fysiek activum (zoal bijvoorbeeld onroerend goed, edelmetalen, kunstwerken of zelfs niet-fysieke activa zoals aandelen of obligaties). Asset-referentietokens kunnen ook betrekking hebben virtuele activa, zoals cryptocurrency’s of tokens die worden gebruikt in specifieke blockchain-ecosystemen. De zogenaamde stablecoins kunnen worden beschouwd als een vorm van asset-referentietokens.
Tokeniseren
Het belangrijkste doel van een asset-referentietoken is om de fragmentatie en liquiditeit van activamarkten te verbeteren. Traditionele activa (zoals onroerend goed of kunstwerken) kunnen vaak moeilijk verhandelbaar zijn vanwege hun hoge waarde, juridische complexiteit of beperkte toegang tot markten. Door deze activa te ‘tokeniseren’ en te vertegenwoordigen met ART, kunnen ze gemakkelijker worden verhandeld, gedeeld en gesplitst, waardoor de markttoegang wordt vergroot. ART’s beweren een stabiele waarde te behouden, door te verwijzen naar de waarde van verschillende fiatvaluta (die een wettig betaalmiddel zijn), grondstoffen of andere crypto-activa.
Elektronische geldtokens
Elektronische geldtokens (EMT) zijn digitale vertegenwoordigingen van geldwaarde die worden uitgegeven en beheerd door entiteiten (zoals financiële instellingen of elektronisch-geldinstellingen). Ze zijn ontworpen om te fungeren als een digitaal equivalent van contant geld, waardoor elektronische betalingen en transacties kunnen plaatsvinden. Elektronische geldtokens worden meestal uitgegeven op blockchainplatformen en maken gebruik van cryptografische technieken om veilige en traceerbare transacties mogelijk te maken. EMT kunnen worden gebruikt voor verschillende doeleinden, zoals online aankopen, P2P-transacties of mobiele betalingen. Het belangrijkste kenmerk van elektronische geldtokens is dat ze een intrinsieke waarde hebben, die wordt ondersteund door een overeenkomstige hoeveelheid echt geld (die meestal wordt bewaard op een gescheiden bankrekening). Dit betekent dat gebruikers elektronisch geld kunnen aankopen of ontvangen, in ruil voor echt geld en het kunnen opslaan in een wallet of op een rekening.
Onderliggende waarde
Ook Elektronische geldtokens beweren een stabiele waarde te behouden, door te verwijzen naar de waarde van een fiatvaluta (die een wettig betaalmiddel is). Het verschil tussen ART en EMT is de configuratie van de onderliggende waarde, die de prijs ondersteunt. ART maken gebruik van niet-contante activa of een ‘mandje’ met valuta’s, terwijl EMT één enkele valuta gebruiken, waardoor ze dichter bij het concept van elektronisch geld komen.
Cryptocurrency’s die niet worden beschouwd als ART of EMT
Dit zijn cryptovaluta die niet worden beschouwd als ART’s of EMT’s en bedoeld zijn om digitale toegang te bieden tot goederen of diensten binnen gedecentraliseerde ecosystemen. Deze tokens worden in principe alleen geaccepteerd door de uitgever van dat specifieke token. Een voorbeeld van dergelijke cryptocurrency’s zijn de zogenaamde ‘utility tokens’. In tegenstelling tot ‘beveiligingstokens’, worden deze tokens in veel landen niet beschouwd als een financieel instrument, onder de effectenwetgeving.
Utility-tokens
Utility-tokens (ook wel nuts-tokens genoemd) zijn een vorm van digitale activa die worden uitgegeven in cryptocurrency-projecten. In tegenstelling tot cryptovaluta zoals bijvoorbeeld Bitcoin of Ethereum (die hoofdzakelijk worden gebruikt als vorm van digitaal geld of investering), hebben utility-tokens een specifiek nut of gebruikersdoel binnen het ecosysteem van een crypto-project. Het belangrijkste kenmerk van utility-tokens is dat ze worden gebruikt als een toegangsbewijs tot bepaalde producten of functies binnen het project. Ze vertegenwoordigen het recht op gebruik of deelname aan het platform, protocol of de applicatie waarvoor ze zijn uitgegeven. Een utility-token kan worden gebruikt om toegang te krijgen tot specifieke functies van een gedecentraliseerd netwerk, om digitale goederen of services te kopen, of als een stemrechtmechanisme voor gemeenschapsbeslissingen.
Initial Coin Offering
Utility-tokens kunnen verschillende vormen aannemen en kunnen worden uitgegeven op verschillende blockchainplatformen. Ze worden vaak verkocht tijdens een Initial Coin Offering (ICO) of tokenverkoop, waarbij investeerders tokens kunnen kopen om later binnen het project te kunnen gebruiken. Utility-tokens vertegenwoordigen echter géén aandeelhouderschap of financiële participatie in een crypto-project. Ze geven dus geen recht op dividenduitkeringen of winstdeelname. De waarde van utility-tokens kan variëren op basis van de vraag en het gebruik van het project waarvoor ze worden gebruikt. Het regelgevingskader binnen de nieuwe Europese crypto wetgeving, kan variëren afhankelijk van het rechtsgebied. In sommige gevallen kunnen utility-tokens worden beschouwd als effecten, en kunnen ze onderhevig zijn aan de regelgeving en het toezicht van financiële autoriteiten. Het is dan ook belangrijk om de MiCA-verordening goed te bestuderen en professioneel juridisch advies in te winnen over de geldende wet- en regelgeving ten aanzien van utility-tokens.
Beveiligingstokens
Beveiligingstokens (ook wel security-tokens genoemd) zijn een vorm van digitale activa die worden uitgegeven en gereguleerd volgens effectenwetten. In tegenstelling tot utility-tokens vertegenwoordigen beveiligingstokens traditionele effecten, zoals aandelen, obligaties, converteerbare leningen of participaties in beleggingsfondsen. Beveiligingstokens zijn onderhevig aan wettelijke voorschriften en de regelgeving van effectenautoriteiten. Ze bieden beleggers juridische en regelgevende bescherming die vergelijkbaar is met traditionele effecten. Beveiligingstokens kunnen verschillende vormen aannemen, afhankelijk van het type onderliggende activa en de structuur van de uitgifte. Zo kunnen ‘aandelenbeveiligingstokens’ bijvoorbeeld het eigendom van aandelen in een bedrijf vertegenwoordigen, terwijl ‘obligatiebeveiligingstokens’ deelname aan schuldbewijzen weergeven. Het gebruik van blockchaintechnologie bij beveiligingstokens biedt voordelen zoals het vergemakkelijken van de uitgifte, het bijhouden van eigendom en transparantie van transacties. Daarnaast bieden blockchainnetwerken de mogelijkheid om complexe automatische voorwaarden en regels in te bouwen, in de smart contracts die de tokens aansturen.
Compliance met effectenwetten
Het regelgevingskader voor beveiligingstokens kan variëren afhankelijk van het rechtsgebied. De uitgifte en verhandeling van beveiligingstokens zijn onderworpen aan compliance met effectenwetten, zoals registratievereisten, KYC/AML-procedures en deelname van erkende effectenmakelaars. Het is altijd verstandig om professioneel juridisch advies in te winnen en je te verdiepen in de nieuwe Europese crypto wetgeving, voordat je beveiligingstokens koopt, verkoopt of verhandelt. Beveiligingstokens worden gezien als een potentieel instrument om de efficiëntie van de effectenmarkt te verbeteren, de liquiditeit te vergroten en grensoverschrijdende handel te vergemakkelijken. Er zijn ten aanzien van beveiligingstokens echter nog steeds een aantal flinke uitdagingen en beperkingen op het gebied van regelgeving en bredere acceptatie. Wellicht dat de MiCA-verordening daar verandering in gaat brengen.
Stablecoins
Stablecoins die gebruikmaken van blockchaintechnologie vallen straks onder de nieuwe Europese crypto wetgeving. Stablecoins zijn in feite een vorm van asset-referentietokens en vertegenwoordigen meestal de waarde van een stabiele activa, zoals traditionele fiatvaluta. Stablecoins kunnen bijvoorbeeld gekoppeld zijn aan de Amerikaanse dollar of de euro. Voor iedere uitgegeven stablecoin kan er een equivalente hoeveelheid fiatvaluta in reserve worden gehouden. Het gebruik van stablecoins als asset-referentietokens biedt voordelen zoals het vergroten van de liquiditeit en verhandelbaarheid van het onderliggende activa. Bovendien dragen stablecoins bij aan het verminderen van de volatiliteit op de cryptomarkt. Echter, zijn niet alle asset-referentietokens per definitie ook stablecoins. Asset-referentietokens kunnen verwijzen naar een bredere categorie van tokens, die verschillende activa kunnen vertegenwoordigen, zoals fysieke activa (bijvoorbeeld onroerend goed of kunst), maar ook cryptocurrency’s.
Echt stabiel
De nieuwe Europese crypto wetgeving stelt nieuwe protocollen in, om ervoor te zorgen dat stablecoins ook echt stabiel zijn. MiCA zorgt voor meer transparantie op de markt en voorkomt dat gebruikers en andere belanghebbenden te grote risico’s creëren. Bovendien zorgt MiCA ervoor dat de activa die bij crypto-activadiensten is opgeslagen, ook echt worden beschermd. De nieuwe regels bieden meer zekerheid en bescherming aan consumenten, terwijl ze innovatie op de cryptomarkt ondersteunen.
Welke crypto-activa vallen niet onder de MiCA-verordening?
De MiCA-verordening is niet toepasbaar op de DeFi-industrie (Decentralized Finance) en non-fungible tokens (NFT’s). Echter kan dit uiteraard nog veranderen naarmate de nieuwe Europese crypto wetgeving in de toekomst verder wordt uitgebreid. DeFi is een nieuwe manier van financiële dienstverlening, waarbij gebruik wordt gemaakt van geautomatiseerde protocollen, in plaats van gecentraliseerde tussenpersonen. Ook de zogenaamde ‘beveiligingstokens’ worden niet gereguleerd door MiCA. De reden daarvoor is dat deze tokens óf zelf al hun eigen regulering hebben in overeenstemming met hun aard, óf ze hebben zulke specifieke kenmerken dat wetgevers verdere analyse moeten uitvoeren, om een regelgevingskader te ontwikkelen dat de risico’s op gepaste wijze aanpakt. NFT’s daarentegen zijn volledig unieke en ondeelbare tokens die een kunstwerk, afbeelding, video, in-game item, tweet of een ander uniek object vertegenwoordigen. In tegenstelling tot cryptovaluta (die wél vervangbaar, uitwisselbaar en van gelijke waarde zijn), zijn non-fungible tokens onvervangbaar en worden ze ondersteund door unieke activa.
CBDC’s
Ook digitale valuta van centrale banken (CBDC’s) vallen niet onder de nieuwe Europese crypto wetgeving. CBDC staat voor Central Bank Digital Currency en is een digitale vorm van fiatvaluta, die de rol van contant geld kan vervangen. Het biedt de mogelijkheid van directe Peer-to-peer-transacties en wordt ondersteund door de betrouwbaarheid en veiligheid van een centrale bank.
Wat betekent de nieuwe Europese crypto wetgeving voor privacy-coins?
Privacy-coins zijn speciaal ontworpen om traditionele volgmethoden te omzeilen, waardoor het zeer lastig is om de transacties die ermee worden uitgevoerd te monitoren. Daarbij maken deze op privacy gerichte cryptovaluta gebruik van geavanceerde cryptografische versleutelingstechnieken. Het is nog niet helemaal duidelijk wat de MiCA-verordening betekent voor privacy-coins, zoals bijvoorbeeld Monero (XMR), Verge (XVG), Zcash (ZEC), Firo (FIRO), Dash (DASH), Navcoin (NAV), Decred (DCR) of Pivx (PIVX). Deze cryptovaluta maken het immers onmogelijk om te voldoen aan de anti-witwasregels. Het is mogelijk dat de EU aanbieders van crypto-activadiensten verbiedt om nog in deze cryptocurrency’s te handelen. Crypto-handelsplatformen zijn verplicht om de identiteit van klanten te verifiëren en inzicht te geven in de transactiestromen. Bovendien moeten crypto-aanbieders die handelen buiten de EU verifiëren of hun tegenpartij wel de juiste vergunning heeft en welke controles zij uitvoeren op het witwassen van geld. Wat de MiCA-regelgeving precies betekent voor privacy-coins moeten we dus nog even afwachten.
Op wie is de MiCA-regelgeving toepasbaar?
De MiCA-verordening is toepasbaar op natuurlijke personen, rechtspersonen en andere ondernemingen (en de activiteiten en diensten) die zij direct of indirect uitvoeren, verlenen of controleren. Dit geldt ook indien maar een deel van de activiteiten of diensten op ‘gedecentraliseerde’ wijze wordt verricht. Wanneer crypto-activadiensten volledig gedecentraliseerd plaatsvinden (dus zonder enige tussenpersoon), dan vallen zij niet onder de MiCA-regelgeving. Dat werpt echter wel meteen de vraag op: hoeveel decentralisatie is voldoende om onder de nieuwe regels te vallen? Het is dus vrij lastig om te bepalen welke crypto-diensten door de MiCA-verordening worden gedekt. Dit kan een probleem vormen voor crypto-handelsbeurzen. Het feit dat aanbieders van crypto-diensten op de DeFi-markt in een gedecentraliseerd ecosysteem opereren, zorgt in sommige gevallen voor onduidelijkheid. Het is namelijk niet altijd even helder wanneer decentralisatie precies overgaat van gedeeltelijk naar volledig.
Specifiekere beoordeling van wat gedecentraliseerde financiering is
Crypto-activadiensten binnen blockchain-ecosystemen zijn meestal gebouwd op een reeks lagen, compartimenten en protocollen, die de transacties mogelijk maken. Daarom is het soms moeilijk om vast te stellen op welke laag of welk compartiment de mate van decentralisatie relevant is, voor de MiCA-regelgevingsdoeleinden. Daarom werkt de Europese Commissie aan een specifiekere beoordeling van wat gedecentraliseerde financiering is en wat niet.
Wanneer wordt een bedrijf beschouwd als aanbieder van crypto-activadiensten?
Een bedrijf wordt beschouwd als aanbieder van crypto-activadiensten als het:
- een handelsplatform voor crypto-activa exploiteert
- crypto-activa inwisselt voor andere crypto-activa
- de bewaring, administratie en de overdracht van cryptocurreny’s voor zijn rekening neemt
Exploitatie van een crypto-handelsplatform
Exploitatie van een crypto-handelsplatform is het beheer van één of meer multilaterale systemen, die meerdere koop- en verkoopintenties van derden voor crypto-activa samenbrengen, of het samenbrengen ervan vergemakkelijken. Een crypto-handelsbeurs biedt gebruikers de mogelijkheid om accounts aan te maken, hun identiteit te verifiëren en crypto-wallets te creëren. Op het platform kunnen gebruikers orders plaatsen om cryptocurrency’s te kopen of te verkopen, tegen de huidige marktprijzen of tegen een door hen gekozen prijs. Een typisch crypto-handelsplatform biedt functies zoals orderboeken, waar de huidige vraag- en aanbodniveaus van verschillende cryptovaluta worden weergegeven, en grafieken die historische prijsbewegingen laten zien.
Geavanceerdere handelsopties
Daarnaast kunnen crypto-handelsplatformen ook geavanceerdere handelsopties aanbieden, zoals limietorders, stop-loss orders en margin trading. Deze functies stellen gebruikers in staat om hun handelsstrategieën aan te passen en meer geavanceerde handelsmogelijkheden te benutten. De definitie van wat een crypto-handelsplatform precies is kan wereldwijd van land tot land verschillen, evenals het aanbod van crypto-activa, gebruiksvoorwaarden en regelgevingskaders. Daarom is het belangrijk dat je alleen handelt in cryptocurrency’s op platformen met een goede reputatie op het gebied van veiligheid en klantenservice, die voldoen aan de nieuwe Europese crypto wetgeving.
Inwisselen van crypto-activa voor andere crypto-activa
Het ruilen van crypto-activa is het sluiten van koop- of verkoopovereenkomsten met betrekking tot crypto-activa met derden tegen andere crypto-activa. Het verschaffen van liquiditeit is een van de meest belangrijke activiteiten van een crypto-handelsplatform. De wetgever specificeert twee typen contracten die moeten worden gesloten: een koopcontract en een verkoopcontract. In principe gaan liquiditeitsverschaffers geen koop- of verkoopcontracten aan met de gebruikers van crypto-handelsplatformen. Het is dan ook redelijk om te concluderen dat liquidatieverschaffers niet voor eigen rekening handelen, zoals gedefinieerd in de MiCA-verordening.
De bewaring, administratie en de overdracht van crypotocurreny’s
Het bewaren van crypto-activa van derden en het bijhouden van de administratie die met de activa gepaard gaat, is een belangrijke taak van crypto-platformen. Crypto-handelsdiensten (vooral die met custodial services) moeten een aantal maatregelen nemen om de crypto-activa van derden veilig te bewaren. Het merendeel van de cryptocurrency’s moet offline worden bewaard (cold storage). Dat betekent dat de privésleutels die toegang geven tot de activa niet verbonden zijn met het internet, waardoor ze minder kwetsbaar zijn voor hackers en cyberaanvallen. Daarnaast moeten crypto-handelsplatform zorgen voor een veilige digitale infrastructuur. Dit kunnen ze doen door gebruik te maken van geavanceerde beveiligingsmaatregelen, waaronder firewalls, encryptiemethoden, multi-factor authenticatie en regelmatige beveiligingsaudits.
Periodieke audits en compliance
Periodieke audits moeten worden uitgevoerd door onafhankelijke derden, om de integriteit van de activa en de beveiligingsmaatregelen van het platform te controleren. Het crypto-handelsplatform moet voldoen aan de nieuwe Europese crypto wetgeving en KYC (Know your Customer)-procedures implementeren om de identiteit van gebruikers te verifiëren en witwaspraktijken te voorkomen. Het bijhouden van een goede administratie is van cruciaal belang voor crypto-handelsplatformen om verschillende redenen. Het bijhouden van administratie biedt transparantie over de activiteiten van het platform en de bewegingen van de crypto-activa. Dit helpt bij het opbouwen van vertrouwen bij gebruikers en toezichthoudende instanties. Het bijhouden van een gedetailleerde administratie maakt het mogelijk om de rekeningen en transacties van klanten nauwkeurig te reconciliëren. Dit helpt bij het identificeren van eventuele discrepanties, fouten of verdachte activiteiten.
Veilige en gestroomlijnde crypto-handelsactiviteiten.
Door een nauwkeurige administratie bij te houden, kunnen crypto-handelsplatformen voldoen aan de wettelijke rapportagevereisten, zoals belastingaangiften en KYC-verplichtingen. Dit helpt bij het voorkomen van juridische en regelgevende problemen. Administratiegegevens zijn ook nuttig bij het oplossen van geschillen, het beantwoorden van klantvragen en het bieden van klantenservice in het algemeen. Het bijhouden van een nauwkeurige administratie is dan ook essentieel voor een veilige en betrouwbare werking van een crypto-handelsplatform, evenals voor het voldoen aan alle wettelijke vereisten en het bieden van transparantie aan gebruikers en toezichthouders. De nieuwe Europese crypto wetgeving draagt dan ook sterk bij aan het realiseren van veilige en gestroomlijnde crypto-handelsactiviteiten.
Milieu-impact van cryptocurrency’s verminderen
Cryptocurrency’s hebben vaak negatieve gevolgen voor het milieu. Veel cryptovaluta maken gebruik van het Proof of Work (PoW) consensusmechanisme, waarbij miners complexe berekeningen moeten oplossen om nieuwe coins te creëren. Dit vereist een heleboel rekenkracht en elektriciteit. Het mining-proces kan dan ook leiden tot een enorm energieverbruik, vooral wanneer het wordt uitgevoerd op grote schaal. Bitcoin is zonder enige twijfel de meest vervuilende cryptomunt, maar ook veel altcoins produceren een grote hoeveelheid CO2 per transactie. Sommige crypto-activa zijn energie-intensiever dan andere. Over het algemeen geldt: hoe intensiever en complexer het PoW-mining-proces, hoe meer energie er moet worden verbruikt. Daarom stappen veel blockchainprojecten over van Proof of Work naar het energiezuinigere Proof of Stake (PoS) consensus-protocol. Een van de blockchain-ecosystemen dat in het najaar van 2022 de overgang maakte van PoW naar PoS was Ethereum. De nieuwe Europese crypto wetgeving probeert ook de milieu-impact van crypto-projecten te verminderen. MiCA is ontworpen als een bouwsteen van een breder regelgevingskader, die initiatieven omvat zoals bijvoorbeeld de Digital Operational Resilience Act (DORA) en de eerdergenoemde Transfer of Funds Regulation (TFR).
Digital Operational Resilience Act (DORA)
DORA is onderdeel van het Digital Finance Package (DFP), een reeks wetgevende initiatieven, wetgevingsvoorstellen en beleidsmaatregelen, die specifiek gericht zijn op het bevorderen van digitale innovatie in de financiële sector. Dit pakket omvat verschillende aspecten van de digitale financiële markt (waaronder blockchaintechnologie, fintech en digitale betalingen). In principe wordt iedere deelnemer aan de financiële markt beïnvloed door DORA, zoals bijvoorbeeld banken, investeringsmaatschappijen, beheermaatschappijen en handelsplatformen. DORA verlegt de focus van alleen het garanderen van de financiële weerbaarheid van bedrijven, naar het ook waarborgen dat ze veerkrachtig kunnen blijven opereren tijdens ernstige operationele verstoringen.
Conclusie
De nieuwe Europese crypto wetgeving is essentieel om fraude te voorkomen, financiële stabiliteit te waarborgen, consumenten beter te beschermen en het vertrouwen van beleggers te vergroten. Het creëren van solide wetgeving voor blockchainprojecten en cryptocurrency’s vormt echter een uitdaging voor de EU, vanwege de technische complexiteit, grensoverschrijdende aard, snelle marktevolutie en het vinden van de juiste balans tussen innovatie en risico’s. Het is dan ook belangrijk dat de Europese Unie en de financiële toezichthouders, blijven streven naar passende regelgeving die de voordelen van deze snel veranderende technologieën benut en tegelijkertijd de risico’s optimaal beheerst. Verwacht wordt dat de nieuwe Europese crypto wetgeving zo rond eind 2024 wordt ingevoerd. Een exacte datum staat echter nog niet vast.
over de nieuwe Europese crypto wetgeving MiCA?
Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!
Laat een reactie achter