Gas: transacties op de Ethereum-blockchain

met Geen reacties

GAS is de brandstof die transacties en operaties mogelijk maakt op het Ethereum-netwerk. Iedere actie op de blockchain (zoals het verzenden van ether (ETH) of het uitvoeren van een smart contract) vereist een bepaalde hoeveelheid gas. Dit gas is een meting van de rekenkracht die nodig is om de transactie te verwerken en de blockchain veilig en efficiënt te laten werken.

 

Brandstof meter die verwijst naar Ethereum GAS

 

Hele kleine eenheden ETH

Ethereum gas werd geïntroduceerd om een duidelijke ‘waardelaag’ te behouden, die alleen het verbruik aangeeft voor de rekenkosten binnen de blockchain, en niet de werkelijke waardering van de cryptocurrency ETH. De gasprijzen van een transactie op de Ethereum-blockchain zijn meestal veel lager dan één hele ETH. Daarom gebruikt Ethereum een metrisch systeem van hele kleine eenheden ETH. Deze eenheden worden ‘Wei’ genoemd (de kleinste eenheid van ether). 1 hele ether is gelijk aan 1.000.000.000.000.000.000 Wei (oftewel één triljoen Wei, of 10^Wei). De gasprijzen binnen de Ethereum-blockchain worden echter meestal berekend aan de hand van ‘gwei’ (dat staat voor giga-wei). Gwei is een tussenliggende eenheid van ether die wordt gebruikt om gasprijzen leesbaarder en handzamer te maken. 1 gwei is gelijk aan 1.000.000.000 Wei (oftewel één miljard Wei, of 10^9 Wei). 1 gwei een miljardste deel (10^9) van 1 ETH (0,000000001 ETH).

 

1 Gwei is dus 0,000000001 ETH

 

Ethereum gas begrijpen

Om Ethereum gas goed te kunnen begrijpen zijn de volgende termen heel belangrijk:

  • Gaslimiet
  • Transactiekosten
  • Gasprijs
  • ETH-prijs

 

Gaslimiet

Gas is een eenheid die meet hoeveel werk er nodig is om een bepaalde handeling op Ethereum uit te voeren. Ethereum heeft gas nodig om het netwerk draaiende te houden en om ervoor te zorgen het netwerk prioriteit geeft aan belangrijke transacties. Daarnaast helpt gas om oneindige loops in smart contracts te voorkomen. Elke operatie op het Ethereum-netwerk (of het nu gaat om een eenvoudige overboeking van ETH of een complexe smart contract-berekening) heeft een eigen ‘gaslimiet’ nodig. De gaslimiet is een maximale hoeveelheid gas die een Ethereum-gebruiker bereid is te betalen om de transactie succesvol te laten verlopen. De gaskosten worden ‘in rekening gebracht’ door de Ethereum Virtual Machine (EVM).

Onvoldoende gas

Wanneer er voor een ETH-transactie of de uitvoering van een smart contract méér werk moet worden gedaan, dan vereist dat een hoger gaslimiet. Als de gaslimiet te laag is voor het uitvoeren van een transactie, dan kan de transactie niet succesvol worden afgerond. De transactie zal dan halverwege door de EVM worden gestopt. In dat geval is de transactie mislukt, maar het gas dat tot op dat moment is gebruikt gaat verloren. Je betaalt dan wél voor het werk dat is uitgevoerd totdat de transactie werd afgebroken, maar de transactie wordt niet verzonden. Dit zorgt ervoor dat de geleverde rekenkracht binnen het Ethereum-netwerk niet onbetaald blijft, zelfs wanneer de transactie niet wordt afgerond. Om te voorkomen dat je gas verspilt aan mislukte transacties is het dus belangrijk om een voldoende hoge gaslimiet in te stellen.

Ethereum logo

Transactiekosten

De transactiekosten op het Ethereum-netwerk bestaan uit:

Vaste componenten

De vaste componenten bestaan uit een basisvergoeding per blok (deze kan per blok variëren) en een gas-eenheidsprijs (die door de gebruiker wordt ingesteld).

Variabele componenten

De variabele componenten zijn gebaseerd op extra vergoedingen, het daadwerkelijke gasverbruik op basis van de soort transactie of het smart contract-type, en eventuele layer 2-kosten.

 

Afhankelijk van de netwerkdrukte

De meeste kosten op de Ethereum-blockchain bestaan uit variabele componenten, waarbij de basisvergoeding voor alle transacties in een blok vaststaat, maar per blok varieert afhankelijk van de netwerkdrukte. De transactiekosten zijn:

  • Een basisvergoeding
  • Extra fooi
  • Gasverbruikskosten
  • Netwerkkosten bij layer 2-oplossingen
  • Kosten voor de implementatie van smart contracts

Basisvergoeding

De basisvergoeding (base fee) is variabel, maar heeft een vastgesteld minimumbedrag dat alle transacties in een blok betalen om opgenomen te worden in de blockchain. De hoogte van de base fee wordt dynamisch aangepast op basis van de drukte op het netwerk. De basisvergoeding wordt verbrand (permanent verwijderd uit circulatie) en gaat niet naar de validators.

Extra fooi

De extra fooi (priority fee) is flexibel en kan door de Ethereum-gebruiker worden ingesteld, om validators te motiveren hun transactie sneller te verwerken. De hoogte van de priority fee kan variëren, afhankelijk van hoe dringend de gebruiker zijn transactie behandeld wil zien. De extra fooi gaat naar de validator die het blok valideert.

Gasverbruikskosten

De gaslimiet en het gasverbruik zijn variabel per transactie, en afhankelijk van het type transactie. Alleen het daadwerkelijk verbruikte gas wordt in rekening gebracht, terwijl het ongebruikte deel wordt terugbetaald aan de gebruiker.

Netwerkkosten bij layer 2-oplossingen

De netwerkkosten zijn variabel en afhankelijk van de gekozen layer 2-oplossing. Deze layer 2-oplossingen combineren transacties voordat ze naar het hoofdnetwerk van Ethereum worden gestuurd, om zo de verwerkingscapaciteit en schaalbaarheid te vergroten. Layer 2-oplossingen kunnen bestaan uit een kleine basisvergoeding plus fractionele verwerkingskosten.

Kosten voor de implementatie van smart contracts

Het implementeren van een smart contract vereist vaak een hoger gaslimiet, omdat het complexer is en meer stappen omvat dan eenvoudige transacties. Ook interacties met bestaande contracten hebben doorgaans een hoger gasverbruik dan standaard ETH-overboekingen. De kosten voor contract-deployment zijn variabel en afhankelijk van de specifieke functies binnen het contract.

 

ETH-coin

 

Gasprijs

De gasprijs is de prijs die Ethereum-gebruikers per eenheid gas betalen en wordt uitgedrukt in gwei. 1 gwei is een miljardste deel van 1 ETH (0,000000001 ETH).

 

1 gwei is dus gelijk aan 0,000000001 ETH (of 10^9 ETH)

 

Dit betekent dat als je een gasprijs hebt van 50 gwei, dit overeenkomt met  50 x 10^9  ETH (of 0,000000050 ETH).

 

Vraag en aanbod op het netwerk

Bovenstaande gasprijs bepaalt uiteindelijk hoeveel de totale transactie zal kosten. De gasprijs fluctueert sterk en wordt bepaald door de vraag en aanbod op het netwerk. Als het druk is op het Ethereum-netwerk (zoals bijvoorbeeld tijdens populaire NFT-lanceringen of grote DeFi-transacties), kan de gasprijs sterk stijgen omdat meer mensen hun transacties snel willen laten verwerken.

Gasvergoeding

De gasvergoeding wordt berekend door de gaslimiet van een transactie te vermenigvuldigen met de gasprijs. Een hoger aantal gwei betekent een hogere vergoeding, waardoor de kans groter is dat validators de transactie snel verwerken. De Ethereum-gasvergoeding wordt opgedeeld in twee delen: de basisvergoeding en de operationele fooi .

Basisvergoeding

De basisvergoeding (base fee) wordt verbrand en verdwijnt permanent uit circulatie (verdwijnt uit het ETH-aanbod), en wordt dus niet ontvangen door validators of iemand anders. Dit verbrandingsproces (waarbij de ETH-basisvergoeding dus feitelijk wordt vernietigd) zorgt voor een deflatoir effect op het totale ETH-aanbod. Dit creëert schaarste waardoor de waarde van Ethereum op de lange termijn zou kunnen toenemen. Deze basisvergoeding (die op 5 augustus 2021 via de EIP-1559-upgrade binnen het Ethereum-netwerk werd geïmplementeerd) wordt automatisch berekend op basis van denetwerkactiviteit.

Operationele fooi

Ethereum-gebruikers kunnen optioneel een extra fooi (priority fee) toevoegen om hun transactie op de blockchain te versnellen. Deze priority fee gaat naar de validators die de transacties verwerken en vormt hun directe beloning. De fooi werkt dus als een stimulans voor de validators om prioriteit te geven aan deze transacties (vooral tijdens drukke periodes).

 

Blok van een blockchain met binaire getallen

 

32 ETH als onderpand

In september 2022 stapte Ethereum over van Proof of Work (PoW) naar Proof of Stake (PoS). Door de verandering van het consensusmechanisme worden transactie op de Ethereum-blockchain nu gevalideerd door validators in plaats van crypto-miners. Deze validators moeten 32 ETH inzetten om transacties te kunnen valideren en beloningen te verdienen. Deze inzet (de stake) wordt ingezet als onderpand om deel te nemen aan het netwerk.

Financiële sancties

Door ETH te ‘staken’ kan een validator transacties valideren en blokken aan de blockchain toevoegen. Validators worden dus beloond voor hun inzet, maar kunnen ook worden gestraft wanneer ze kwaadwillende acties uitvoeren of inactief blijven, en hierdoor de integriteit van het netwerk compromitteren. In dat geval kan Ethereum financiële sancties opleggen, waarbij de malafide validators een deel van hun ingezette ETH kunnen verliezen.

Efficiënter en minder energieverbruik

De overstap van PoW naar PoS heeft de werking van gas en gasprijzen niet direct veranderd. Het gasmechanisme bleef hetzelfde omdat het een cruciaal onderdeel is van het Ethereum-netwerkontwerp. De belangrijkste verandering na de overstap naar Proof of Stake is een grotere efficiëntie en lager energieverbruik voor het Ethereum-netwerk, waardoor de schaalbaarheid wordt vergroot. En hoewel gasprijzen op korte termijn niet significant zijn verlaagd, kan verdere netwerkoptimalisatie (zoals nieuwe innovatieve layer 2-oplossingen) in de toekomst zorgen voor lagere gasprijzen.

 

 

ETH-prijzen

ETH-prijzen zijn niet hetzelfde als gasprijzen. Gasprijzen zijn de kosten voor het gebruik van het Ethereum-netwerk en worden uitgedrukt in gwei, terwijl ETH-prijzen de marktwaarde van de cryptocurrency zelf vertegenwoordigen. ETH-prijzen worden uitgedrukt in fiatvaluta (zoals euro’s of Amerikaanse dollars) of andere crypto-activa. Gasprijzen beïnvloeden de kosten voor transacties, terwijl ETH-prijzen de waarde van ether op de cryptomarkt bepalen. De prijs van ETH fluctueert op basis van marktfactoren, zoals vraag, aanbod, investeerderssentiment, en economische ontwikkelingen. ETH kan worden verhandeld, opgeslagen en gebruikt voor verschillende toepassingen binnen en buiten het Ethereum-netwerk.

 

Voorbeeld van een ETH-transactie

Stel dat Fleur een ether-transactie wil uitvoeren naar Camiel. Ze wil 0,5 ETH verzenden en haar wallet geeft de volgende informatie:

ETH-prijs: € 1.800

Gaskosten voor de transactie: 21.000 gas (standaard voor een eenvoudige transactie)

Gasprijs: 50 gwei (voor een gemiddelde transactiesnelheid)

 

Berekening van de gasprijs in ETH:

  • Gasprijs (50 gwei) omrekenen naar ETH:

    1 gwei is 10^9 ETH, dus 50 gwei = 50 x 10^9 ETH = 0,000000050 ETH

 

Berekening van de totale kosten in ETH

  • Totale kosten in ETH:

    Gaskosten (21.000 gas) x gasprijs in ETH (0,000000050) = 0,00105 ETH

 

Berekening van de totale kosten in euro

  • Totale gaskosten in euro: 0,00105 ETH x 18.000 (de ETH-prijs) = € 1,89

 

Totale kosten voor de ETH-transactie:

Het bedrag dat Fleur naar Camiel wil verzenden: 0,5 ETH

Totale gaskosten: 0,00105 ETH (of € 1,89)

Totale kosten die fleur moet betalen: ze betaalt 0,5 ETH + € 1,89 in gaskosten

 

Blokken van een blockchainnetwerk

 

Snellere transactieverwerking

Stel nu dat Fleur haar transactie naar Camiel zo snel mogelijk wil versturen. Dan kan ze aan de transactie een extra fooi toevoegen om de verwerking van de transactie te versnellen. In het bovenstaande voorbeeld zijn de berekeningen alleen gebaseerd op de gaskosten voor de transactie, zonder specifieke vermelding van de basisvergoeding (base fee) of extra fooi (priority fee). De basisvergoeding op het Ethereum-netwerk kan fluctueren en wordt automatisch aangepast op basis van de huidige netwerkactiviteit. De hoogte van de basisvergoeding zal dus stijgen of dalen afhankelijk van de drukte, en de hoeveelheid transacties die op het netwerk moeten worden uitgevoerd.

Voorbeeld:

Stel nu dat in het bovenstaande voorbeeld de priority fee (de fooi) al opgenomen is, en de basisvergoeding voor Fleurs transactie 30 gwei is. Dan is de priority fee 20 gwei, want:

 

50 gwei (gasprijs) – 30 gwei (base fee) = 20 gwei (priority fee)

 

Gaskosten voor de transactie: 21.000 gas (deze kosten omvatten zowel de basisvergoeding als de fooi). De gasprijs (in dit geval 50 gwei) is de som van de basisvergoeding en de fooi. Als je basisvergoeding (base fee) en de extra fooi (priority fee) zou willen uitsplitsen, dan kan dat als volgt:

  • Als de basisvergoeding van Fleurs transactie 30 gwei is, dan is de fooi 20 gwei (50 gwei 30 gwei = 20 gwei)

 

In dat geval zou je de totale gasprijs als volgt berekenen:

Basisvergoeding in ETH:

Basisvergoeding in ETH = 30 gwei x 10^9 ETH = 0.000000030 ETH

  • Totale kosten van de basisvergoeding:

    21.000 gas x 0.000000030 ETH = 0.00063 ETH

 

Fooi in ETH:

Fooi in ETH = 20 gwei x 10^9 ETH = 0.000000020 ETH

  • Totale kosten van de fooi:

    21.000 gas x 0.000000020 ETH = 0.00042 ETH

 

Totale kosten in ETH:

0.00063 ETH (totale basisvergoeding) + 0.00042 ETH (totale fooi) = 0,00105 ETH

De totale gaskosten zijn dus nog steeds 0,00105 ETH, maar nu weten we hoe deze is verdeeld tussen de basisvergoeding en de extra fooi.

 

Blockchain

Mempool

Alle transacties binnen het Ethereum-netwerk komen terecht in een zogenaamde ‘mempool’. Dit is een digitale ‘wachtruimte’ voor transacties die nog niet aan een blok zijn toegevoegd en nog niet zijn bevestigd. Wanneer een Ethereum-node een transactie ontvangt dan wordt deze transactie verspreidt naar de andere nodes binnen het netwerk. De validators bepalen op basis van de gasprijs welke transacties in de mempool als eerste moeten worden verwerkt. Transacties met een hogere gasvergoeding krijgen voorrang, omdat de validators hiervoor een hogere beloning ontvangen. Soms wordt de mempool ook wel aangeduid als ‘txpool’.

Geldigheidscontroles

De mempool is nodig omdat transacties niet meteen aan de blokketen worden toegevoegd. De Ethereum-nodes voeren eerst een reeks geldigheidscontroles uit op deze wachtende transacties. Deze controles zorgen ervoor dat de ETH nog steeds beschikbaar is en dat de output, de input niet overschrijdt. Daarnaast controleren de nodes of de digitale handtekening van de verzender geldig is. Wanneer de nodes ontdekken dat een van de controlepunten niet klopt, dan wordt de transactie afgewezen.

Nodes configureren hun eigen controleregels

De mempool kan niet worden beschouwd als een hoofdreferentiekader die universeel door alle nodes wordt gedeeld. Iedere node configureert zijn eigen controleregels voor de mempool van het knooppunt. Wanneer een nieuwe transactie in de mempool wordt toegelaten, maar alle node-wachtruimtes vol zijn, dan wordt de transactie met de laagste gasvergoeding uit de mempool geschrapt. De regels voor het accepteren en verwijderen van transacties variëren voor verschillende nodes en zijn afhankelijk van hun individuele instellingen.

 

Ethereum

 

Blokgaslimiet

De hoeveelheid transacties die validators kunnen vastleggen in één enkel transactieblok is gelimiteerd. Het aantal transacties in één blok wordt beperkt door de maximale gaslimiet per blok. Deze blokgaslimiet is een maximum van de totale hoeveelheid gas die alle transacties in een blok samen mogen verbruiken. Validators stemmen min of meer af over de blokgaslimiet. Als het druk is op het Ethereum-netwerk kan de blokgaslimiet tijdelijk stijgen, en als het rustig is kan deze dalen.

Meer transactiecapaciteit

Een hogere blokgaslimiet verhoogt de capaciteit voor meer transacties, maar te veel gas per blok kan ook leiden tot netwerkvertraging en hogere opslagvereisten voor nodes. Op het Ethereum-netwerk wordt de limiet voor transacties per blok dus bepaald door de blokgaslimiet, die zelf weer afhangt van de netwerkbelasting, veiligheidsoverwegingen en de complexiteit van transacties. Hierdoor blijft het blockchainnetwerk efficiënt en veilig functioneren.

Doelgrootte

De doelgrootte is de ideale of gemiddelde grootte van een blok die validators helpt om te bepalen hoeveel transacties ze idealiter in een blok moeten opnemen. Als de transacties sneller worden verwerkt dan de doelgrootte, kan de blokgaslimiet omhoog worden aangepast om meer transacties op te nemen. Een goed afgestemde doelgrootte helpt om het gemiddelde gasverbruik in blokken in lijn te houden met de gaslimiet. Hierdoor kunnen transacties snel worden verwerkt zonder dat er onnodige vertragingen optreden. De blokgaslimiet bepaalt dus de maximale capaciteit, terwijl de doelgrootte helpt om deze capaciteit effectief te benutten en een evenwichtige netwerkervaring te bieden aan Ethereum-gebruikers.

Block-explorers

De doelgrootte van een blok op het Ethereum-netwerk ligt rond de 15.000.000 gas, maar kan zoals eerder gezegd variëren op basis van netwerkcondities. Sinds de implementatie van EIP-1559 en de overgang naar Proof of Stake heeft de gaslimiet van een blok doorgaans een waarde van ongeveer 30.000.0000 gas. Dat betekent dat de totale hoeveelheid gas die alle transacties in één enkel blok samen kunnen verbruiken, rond deze waarde ligt. Om de meest actuele blokgaslimiet en netwerkomstandigheden te bekijken kun je Ethereum-block-explorers (zoals bijvoorbeeld Etherscan) raadplegen. Deze block-explorers bieden real-time informatie over de huidige prijzen, blokgaslimieten en andere netwerkstatistieken.

 

Turingcompleet

De Ethereum Virtual Machine is een ‘turingcomplete’ machine, die zorgt voor een krachtig transactienetwerk. Dankzij deze turingvolledigheid is de EVM in staat om vrijwel alle willekeurige bytecode te verwerken en kunnen ontwikkelaars complexe smart contracts en dApps op Ethereum bouwen. Turingvolledige systemen kunnen echter oneindige loops en onverwachte berekeningen bevatten, waardoor transacties op het Ethereum-netwerk kunnen vastlopen of mislukken. En hoewel gaslimieten dit beperken, blijft het risico bestaan van inefficiëntie of foutgevoelige code.

Oneindige loops

Zonder gas zou een Ethereum-gebruiker een programma kunnen uitvoeren dat nooit ophoudt. Een oneindige loop kan worden veroorzaakt door foutieve of malafide code. Zonder een gasprijs en gaslimiet zou er dus code kunnen worden geschreven waardoor een programma oneindig doorgaat. Daarom introduceerde de Ethereum-blockchain gaskosten die gekoppeld zijn aan iedere individuele transactie of andersoortige actie op het netwerk. Door het hanteren van gaskosten kan worden voorkomen dat programma’s altijd blijven draaien en kan worden verhinderd dat het netwerk ‘on hold’ komt.

 

Last gas

 

Out of Gas exception

De gaslimiet van een transactie moet gelijk of hoger zijn dan de verwachte hoeveelheid rekenwerk, die nodig is voor een succesvolle uitvoering van die transactie. Voor het uitvoeren van een operatie binnen een transactie controleert de EVM of er voldoende gas beschikbaar is voor die desbetreffende operatie. Als er op dat moment niet voldoende gas meer is om de operatie uit te voeren, dan wordt de gehele transactie teruggedraaid. Er wordt dan een zogenaamde ‘Out of Gas (OG) exception’ geactiveerd, waarbij de status wordt hersteld tot vlak voor de transactie.

Beschermd tegen aanvallen

Desondanks moet de Ethereum-gebruiker wel de transactievergoeding betalen aan de validator, voor het werk dat hij heeft gedaan. Ook al is de transactie niet uitgevoerd. Dit principe zorgt ervoor dat de Ethereum-blockchain is beschermd tegen aanvallen. Als er voor een specifieke transactie minder gas nodig is dan vooraf werd ingeschat, dan wordt die hoeveelheid gas omgezet in ETH en terugbetaald aan de verzender van de desbetreffende transactie.

 

Digitaal slot, data beveiliging

 

 

Blokruimte

Het is belangrijk dat alle operaties binnen de Ethereum-blockchain de juiste gaskosten hebben in relatie tot elkaar. Anders zou dit kunnen duiden op een aanval. Een dergelijke aanval vond plaats in de zomer van 2016 die leidde tot een ‘hard fork’ en een splitsing van de Ethereum-blockchain (de DAO Hack). De transactiekosten op de Ethereum-blockchain zijn relatief hoog. Doordat er steeds meer mogelijk wordt op het Ethereum-netwerk, wordt het ook steeds drukker. Niet alleen worden er steeds meer ether-transacties uitgevoerd, maar ook het aantal blockchaintoepassingen (zoals dapps, smart contracts en NFT’s) neem snel toe. Hierdoor is er steeds meer behoefte aan ‘blokruimte’. Om de schaalbaarheid te vergroten werkt Ethereum aan verschillende innovatieve schaalbaarheidsoplossingen.

 

 

Layer 2 scaling

Layer 2-scaling is een schaalbaarheidsoplossing die een laag bovenop het hoofdnetwerk van Ethereum bouwt. Naarmate het aantal gebruikers van het netwerk toeneemt, komen de capaciteitsbeperkingen in zicht en worden de transactiekosten opgedreven. Ethereum ontwikkelt verschillende layer 2-oplossingen om die problemen effectief aan te pakken. Door de schaalbaarheid te vergroten moet de transactiesnelheid binnen het netwerk worden verhoogd, zonder dat dit een negatieve invloed heeft op de gedecentraliseerde eigenschap of beveiliging van het netwerk.

 

On-chain scaling

Er wordt onderscheid gemaakt tussen ‘on-chain scaling’ en ‘off-chain scaling’. On-chain scaling is het vergroten van de schaalbaarheid van het Ethereum-protocol (laag 1) op het hoofdnetwerk van Ethereum. De schaalbaarheid wordt daarbij ondersteund door het zogenaamde ‘sharding’, waarbij de database horizontaal gesplitst wordt om de netwerkbelasting te spreiden. Deze schaalbaarheidsoplossing zorgt ervoor dat de netwerkcongestie (de verstopping van het netwerk) vermindert. Bij sharding wordt de blockchain verdeeld in kleinere, beheersbare delen (shards). Iedere shard kan transacties en gegevens onafhankelijk verwerken, waardoor de algehele capaciteit en snelheid van het netwerk toenemen. Hierdoor kan het Ethereum-netwerk worden verlicht en de efficiëntie van transactieverwerking worden verbeterd, zonder in te boeten op veiligheid.

 

Off-chain scaling

De off-chain scaling-oplossingen worden afzonderlijk van laag 1 geïmplementeerd en vereisen dan ook geen wijzigingen van het bestaande Ethereum-protocol. Deze layer 2-oplossingen (laag 2) ontlenen hun beveiliging rechtstreeks aan het consensus-mechanisme van laag 1. Met behulp van layer 2-oplossingen kan de schaalbaarheid worden vergroot en kunnen de transacties buiten het hoofdnetwerk van Ethereum worden afgehandeld. De transacties profiteren echter wél van het gedecentraliseerde beveiligingsmechanisme van het hoofdnetwerk.

 

Hogere transactiesnelheid

Layer 2-oplossingen kunnen de transacties per seconde verhogen, waardoor de gebruikerservaring wordt verbeterd en netwerkcongestie kan worden verminderd. Doordat de transacties worden samengevoegd en als één enkele transactie naar het hoofdnetwerk van Ethereum worden verzonden, kunnen de gaskosten worden verlaagd. Hierdoor wordt het netwerk inclusiever en toegankelijker voor alle gebruikers. De meeste layer 2-oplossingen zijn gecentreerd rond nodes of servers en kunnen worden beheerd door particuliere gebruikers of bedrijven. Meestal worden de Ethereum-transacties naar laag 2-nodes verzonden, in plaats van rechtstreeks naar laag 1 (het hoofdnetwerk).

 

Lagere transactievergoedingen

Er bestaan verschillende soorten layer 2-technologieën en implementaties. Deze layer 2-oplossingen kunnen de transactiekosten aanzienlijk verlagen. Naast de layer 2-oplossingen zijn er nog een aantal andere manieren om de transactiekosten te verlagen. Als een specifieke transactie niet per se direct hoeft te worden uitgevoerd, dan kan een gebruiker er bijvoorbeeld voor kiezen om de transactie te laten uitvoeren, op een moment van de dag waarop de gasprijzen het laagst zijn.

 

 

EIP-1559

In de zomer van 2021 werd de zogenaamde ‘London-upgrade’ uitgevoerd aan het Ethereum-protocol. Deze upgrade bevatte onder meer een voorstel voor een andere behandeling van de transactiekosten en een wijziging in de manier waarop gas-terugbetalingen worden afgehandeld. Dit voorstel (EIP-1559) stelde een basisbedrag voor dat door het Ethereum-protocol kan worden bijgesteld, op basis van de netwerkactiviteit (de drukte op het netwerk). Wanneer het netwerk het doel per blokgasverbruik overschrijdt, dan stijgt de basisvergoeding licht. Wanneer de capaciteit onder het doel ligt, dan daalt de basisvergoeding een klein beetje. Doordat de wijzigingen in het basistarief aan beperkingen onderhevig zijn, is het maximale verschil in basisbedrag voor Ethereum-gebruikers bij het genereren van transactieblokken veel voorspelbaarder. Door de introductie van EIP 1559 kunnen crypto-wallets de gas-tarieven voor gebruikers automatisch instellen op een zeer betrouwbare manier.

 

Prioriteitstarief

In de EIP 1559 update is er dus een basistarief voor alle ETH-transacties die in het volgende blok moeten worden opgenomen. Daarnaast is er een zogenaamd ‘prioriteitstarief’ dat de verwerking van transacties versnelt. Deze priority fee kun je als het ware beschouwen als een extra ‘fooi’ voor de validator. De basisvergoeding voor transacties fluctueert volgens de netwerkcongestie (de overbelasting van het netwerk) en wordt uiteindelijk ‘verbrand’. De Ethereum-gebruiker dient dus een vergoeding in die hoger is dan de basisvergoeding voor ETH-transacties, om transacties sneller te laten uitvoeren.

 

Tariefplafond

Doordat het basistarief fluctueert met de netwerkcongestie, kunnen Ethereum-gebruikers een zogenaamd ‘tariefplafond’ instellen. Dit stelt gebruikers in staat om een maximumbedrag vast te leggen dat ze bereid zijn te betalen, ongeacht de hoogte van de fluctuaties in de basisvergoeding. De gebruiker betaalt dus altijd de basisvergoeding en eventueel de priority fee die ze zelf hebben ingesteld, maar nooit meer dan de vergoedingslimiet. Doordat de base fee automatisch varieert met de netwerkdrukte en er minder afhankelijkheid is van variabele gasprijzen, kan er een betere inschatting worden gemaakt van de reële transactiekosten, en betalen gebruikers niet onnodig te veel.

 

 

Verbranden van de basisvergoeding

Het ‘verbranden’ van de basisvergoeding vermindert de totale ETH-voorraad, waardoor er schaarste wordt gecreëerd. Dit betekent echter niet dat Ethereum noodzakelijkerwijs ook een deflatoire cryptocurrency is. Een essentieel element van dit vergoedingssysteem is dat validators alleen de prioriteitsvergoeding mogen houden. Het basistarief wordt in principe altijd verbrand. Het verbranden van het basistarief zorgt ervoor dat deze ETH alleen kan worden gebruikt om transacties binnen het Ethereum-netwerk te betalen. Hierdoor wordt de economische waarde van ether versterkt en worden de risico’s die verband houden de zogenaamde ‘extraheerbare waarde’ van de validators verminderd.

 

Extraheerbare waarde

Extraheerbare waarde (extractable value), vaak afgekort als MEV (Maximal Extractable Value), is de extra waarde op de Ethereum-blockchain die validators kunnen behalen door transacties strategisch te ordenen, toe te voegen of zelfs weg te laten binnen een blok. Validators hebben immers enige controle over de volgorde en selectie van transacties in de blokken die zij valideren. Hierdoor kunnen ze bepaalde transacties naar voren halen of vertragen om extra winst te genereren. MEV is dus belangrijk omdat het de winstgevendheid van validators kan verhogen, maar het kan ook nadelig zijn voor gebruikers vanwege hogere kosten, en minder voorspelbare uitkomsten.

 

Front-running, back-running en sandwiching

Zo kunnen validators bijvoorbeeld hun eigen transacties voorrang geven door ze vóór transacties van andere gebruikers te plaatsen (front-running). Dit kan winstgevend zijn bij arbitrage- en DeFi-transacties, waar een kleine prijsverandering al voordeel kan opleveren. Ook kunnen validators transacties toevoegen vlak na een grote transactie die de prijs van een token beïnvloed (back-running). Ze profiteren dan van prijsveranderingen die direct na die eerste transactie plaatvinden. Tevens kunnen validators front-running en back-running met elkaar combineren, waarbij een validator twee transacties plaatst rondom een gebruikerstransactie om prijsvoordeel te behalen (sandwiching).

 

Negatieve invloed op Ethereum-gebruikers

Deze MEV-methoden hebben een negatieve impact op gebruikers. Door deze technieken kunnen gebruikers meer betalen voor hun transacties of een slechtere prijs ontvangen bij het verhandelen van hun crypto-activa. Vooral bij sandwiching lijden gebruikers verlies doordat hun transactie doelbewust wordt omgeven door andere transacties, om de prijs kunstmatig te manipuleren. Wanneer validators en geautomatiseerde bots strijden om de meest winstgevende posities in het blok, kan dit leiden tot hogere gas fees en congestie op het Ethereum-netwerk. Gebruikers betalen hierdoor vaak meer, zelfs als ze niet direct betrokken zijn bij deze transacties.

 

In strijd met de decentralisatie-gedachte

Deze MEV-technieken kunnen in strijd zijn met het open en eerlijke karakter dat blockchainnetwerken zouden moeten hebben. Door transacties strategisch te manipuleren, wordt het speelveld scheefgetrokken ten nadele van gewone Ethereum-gebruikers. Bovendien verhogen MEV-methoden het risico op centralisatie en validators met voorkennis. Validators of mining pools met speciale toegang tot transactiedata kunnen deze informatie gebruiken voor eigen voordeel, wat in strijd is met de decentralisatie-gedachte achter Ethereum. Om de impact van MEV te beperken, worden er momenteel methoden ontwikkeld om transactieruimte eerlijker te verdelen, zoals bijvoorbeeld MEV-boost en flashbots.

 

 

MetaMask crypto-wallet

Eén van de meest bekende software crypto-wallets die geschikt zijn om een interactie aan te gaan met de Ethereum-blockchain is MetaMask. Met de MetaMask-wallet hebben Ethereum-gebruikers via een browserextensie of mobiele app toegang tot het netwerk. Gebruikers kunnen onder meer hun eigen accountsleutels opslaan en beheren, ETH-transacties uitvoeren en communiceren met gedecentraliseerde applicaties (dapps). De MetaMask-wallet bevat een geïntegreerde service waarmee ERC-20 tokens kunnen worden uitgewisseld, door verschillende crypto-handelsbeurzen samen te voegen om zo de beste wisselkoersen te vinden. Na de lancering van EIP 1559 heeft MetaMask de GAS-schattingen en de gebruikersinterface aangepast. Hierbij hanteert de crypto-wallet de volgende opties:

  • Laag
  • Markt
  • Agressief

 

Laag

De optie ‘Laag‘ staat voor ‘lager dan de markt’ en stelt Ethereum-gebruikers in staat om een lagere vergoeding te betalen, wanneer hij of zij bereid is om langer te wachten voordat de ETH-transactie wordt uitgevoerd. Hierdoor kunnen gebruikers de zogenaamde ‘prijspieken’ overslaan en behoorlijk wat geld besparen. De laag-instelling is gebaseerd op ontwikkelingen in het verleden (vóór de EIP 1559-upgrade), waarbij gebruikers er nooit helemaal zeker van konden zijn dat de ETH-transactie ook daadwerkelijk wordt uitgevoerd.

 

Markt

De optie ‘Markt‘ weerspiegelt de marktprijzen (heeft dus betrekking op de huidige marktprijs).

 

Agressief

De optie ‘Agressief‘ is veel hoger in vergelijking met de marktprijzen. Met agressief kunnen Ethereum-gebruikers een zeer hoge maximale vergoeding en prioriteitsvergoeding instellen, om zodoende de kans te vergroten dat hun transacties snel en succesvol worden uitgevoerd.

 

 

 

Terug naar boven ↑

 

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!

 

Meld je aan voor de blogpost!
Ik ga ermee akkoord dat mijn naam en e-mailadres worden gedeeld met Mailchimp.
Met de blogpost van Uitleg Blockchain blijf je automatisch op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen omtrent de blockchain technologie.
We hebben een hekel aan spam. Uw e-mailadres zal niet worden verkocht of gedeeld met anderen (afgezien van het marketing automation platform dat wij gebruiken voor onze e-maillijst).

Laat een reactie achter