Wat zijn stealth-adressen?
Het gebruik van stealth-adressen is een manier om de veiligheid van cryptocurrency-transacties te vergroten. Stel dat Thomas graag 11 tokens van een bepaalde crypto-coin zou willen ontvangen van Shaniqua, maar die transactie liever niet publiekelijk zichtbaar wil hebben, dan zou hij Shaniqua een stealth-adres kunnen sturen. Op het moment dat Shaniqua de crypto-coins vervolgens naar Thomas verzendt, dan wordt er een willekeurig en uniek adres aangemaakt, waar de overgemaakte bedragen binnen de blockchain worden vastgelegd. Dat betekent dat er geen link is tussen het stealth-adres of ieder ander transactieadres, dat op enig ander moment door Thomas is gebruikt. Stealth-adressen zorgen dus voor een extra laag van anonimiteit bij iedere uitgevoerde cryptotransactie, omdat niemand kan zien hoe Thomas de cryptocurrency’s precies heeft ontvangen.
Stealth-adressen doen afbreuk aan het transparante karakter van de blockchain
Als Thomas echter in plaats van het stealth-adres zijn publieke adres naar Shaniqua zou hebben verstuurd, dan zou hij nog steeds de volledige bedragen van de transactie ontvangen hebben. Aan de andere kant is het zo dat als iemand weet wat het publieke adres van Thomas is, diegene precies kan zien hoe die ontvangen transacties vervolgens weer worden gespendeerd. Niet iedereen binnen de blockchain-community is voorstander van volledige transparantie en volledige traceerbaarheid, van alle transacties binnen open blockchainnetwerken. Dit is dan ook één van de redenen dat het gebruik van stealth adressen steeds populairder wordt. Of deze ontwikkeling dan geen afbreuk doet aan het transparante karakter van blockchaintechnologie, is een gegeven waar op dit moment in cryptoland volop over wordt gediscussieerd.
Stealth-adressen lenen zich voor malafide praktijken
Het waarborgen van de anonimiteit van transacties kan in bepaalde situaties belangrijk zijn en voordelen opleveren. Er kleven echter ook een aantal behoorlijke nadelen aan, waar niet zomaar aan mag worden voorbijgegaan. Oprechte blockchaingebruikers met zuivere motieven die anoniem transacties willen uitvoeren om welke redenen dan ook, daar is natuurlijk niks mis mee. Het wordt een heel ander verhaal, wanneer individuen met minder goede intenties anonieme transacties willen uitvoeren. Voor criminelen biedt het gebruik van stealth-adressen een heleboel mogelijkheden om de blockchain te gebruiken voor hun malafide praktijken. Je kunt dan denken aan zaken als het witwassen van geld, maar bijvoorbeeld ook aan de financiering van terroristische activiteiten wereldwijd. Stealth-adressen maken het nagenoeg onmogelijk om dubieuze geldstromen te volgen en dat maakt transacties die gebruikmaken van deze methode zeer omstreden.
Monero en stealth-adressen
Eén van de cryptomunten die gebruikmaakt van stealth-adressen is Monero (XMR). Wanneer een gebruiker een Monero-account aanmaakt dan verkrijgt die gebruiker een private “kijk-sleutel”, een private “uitgave-sleutel” en een “publieke sleutel”. Met de cryptografische private “kijk-sleutel” kunnen alle inkomende transacties die aan het account zijn verbonden worden bekeken en met de “uitgave-sleutel” kunnen transacties worden uitgevoerd. Het publieke adres wordt gebruikt voor het ontvangen van de betalingen. Iedere private “kijk-sleutel” kan worden gedeeld op de blockchain, waardoor andere gebruikers alle inkomende betalingen kunnen bekijken voor dat specifieke adres. De private “uitgave-sleutel” is een 256-bit geheel getal, dat wordt gebruikt om Monero-transacties te ondertekenen. Zowel de private “kijk-sleutel” als de private “uitgave-sleutel”, worden dus gebruikt voor het creëren van een Monero adres.
Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!