Wat is een DAO?
Toen het internet in 1995 voor veel mensen beschikbaar kwam, werd er in eerste instantie nog een beetje onwennig tegenaan gekeken. In de jaren die volgden hebben we natuurlijk gezien hoe het internet zich ontwikkelde, tot een onmisbaar onderdeel van ons dagelijkse leven. Iets dergelijks staat nu ook te gebeuren met blockchaintechnologie. Een ontwikkeling die voor bedrijven, organisaties en overheden weleens baanbrekend zou kunnen zijn. Met de opkomst van blockchainnetwerken, cryptocurrency’s, smart contracts en Non Fungible Tokens, ontstaan nieuwe manieren om te investeren in projecten. Een van die nieuwe investeringsvormen is de DAO.
Blockchain-innovatie
DAO staat voor Decentrale Autonome Organisatie. De opkomst van DAO is een bijzondere en interessante ontwikkeling. Dit type investeringsfonds is een radicaal nieuwe “entiteit” waar grote investeerders momenteel erg veel belangstelling voor hebben. Start-ups worden volop uitgedaagd om innovatieve – op de blockchain gebaseerde – technologieën te ontwikkelen. Het bijzondere van een DAO is dat geen enkel individu er de eigenaar van is. Er is dus geen sprake van een conventioneel managementsysteem en er komt ook geen raad van bestuur aan te pas.
Ethereum
Het blockchain-platform Ethereum werd in 2013 ontwikkeld. Een van de oprichters was de Russisch-Canadese genie Vitalik Buterin. Hij stelde een netwerk voor waarmee onder meer management kon worden beheerd, door middel van coderingen. Deze coderingen moesten autonoom kunnen bepalen wat er binnen een organisatie mogelijk is. Voor de uitvoering van het blockchain-protocol werden de zogenaamde ‘smart contracts‘ geïntroduceerd. Deze ‘onschendbare’ programmeerbare contracten, kunnen regels en voorwaarden uit een overeenkomst opvolgen, inkomsten voortbrengen en mensen uitbetalen voor verleende diensten. Bij de transacties wordt gebruikgemaakt van de cryptocurrency ether (ETH).
Zusje van Bitcoin
Toen het Ethereumproject startte werd erover gesproken alsof het een zusje van bitcoin was. Een zusje met iets andere eigenschappen en meer mogelijkheden. Het blockchainnetwerk zou de mogelijkheid bieden om onder andere financiële contracten binnen het systeem te integreren Toch was dit niet de kern van wat er werd ontwikkeld. Na verloop van tijd werd duidelijk dat er inderdaad veel meer mogelijk zou gaan worden, dan alleen het uitvoeren van transacties met cryptocurrency’s. De meeste computers zijn fysieke machines zoals een laptop, een smartphone of virtuele machines, die geïntegreerd zijn binnen fysieke apparaten. Voor Ethereum geldt dit niet. Ethereum is niet in enig ander systeem geïntegreerd. Bij de Ethereum-blockchain is er ook niet zoiets als een aan- en uitknop. Je kunt het platform niet zomaar even uitschakelen. Ook is er geen resetknop. Het blockchainnetwerk is alomvertegenwoordigd. Er is dus altijd toegang tot het netwerk, vanaf iedere locatie.
Onveranderbaar en permanent
Alles binnen de blockchain verloopt synchroon en de processen binnen het netwerk kunnen elkaar niet verstoren. De data binnen de blockchain is ‘in principe’ onveranderbaar en permanent. Wanneer er iets misgaat in de blockchain, dan kan die data niet zomaar verdwijnen. Als een bepaald element binnen het netwerk niet geprogrammeerd is om zichzelf na een bepaalde periode te vernietigen, dan blijft het binnen de blockchain behouden. Deze onveranderlijkheid zorgt ervoor dat ‘object X’ ook altijd ‘object X’ zal blijven, als dat de bedoeling is. Ethereum is een community waar iedereen codes en ideeën kan uploaden. Dé ultieme gelegenheid voor innovatie. Ethereum wordt door sommigen geclassificeerd als de allereerste gedecentraliseerde wereldcomputer.
De blockchain-governance binnen een DAO kan worden gecoördineerd met behulp van zogenaamde Non Fungible Tokens (NFT’s). Deze NFT’s verlenen stemrecht aan de DAO-deelnemers. Leden kunnen stemmen op voorstellen die binnen de DAO zijn voorgelegd. Wie meer tokens bezit heeft meestal ook meer stemkracht. Inactieve token-houders hebben vaak een negatieve invloed op de blockchain-governance en kunnen de mogelijke functionaliteiten van een DAO verstoren. Alleen mensen die in het bezit zijn van tokens – en waarvan het token-eigendom ook binnen de blockchain is bevestigd – hebben toegang tot de DAO. Het DAO-lidmaatschap is uitwisselbaar. De transacties worden uitgevoerd vanuit een crypto-wallet. De wetgeving rondom dit soort autonome blockchain-initiatieven is nog heel erg onduidelijk. Daardoor is het investeren in dit soort projecten nog een risicovolle aangelegenheid. Ook de precieze juridische status van een DAO is nog een zeer grijs gebied. Daarnaast kan ook de veiligheid van dit soort organisaties nog niet worden gegarandeerd.
Aanvaller
Dat bleek wel toen The DAO van Ethereum in de zomer 2016 werd gehackt. Een aanvaller zag kans om ongeveer 3,6 miljoen ETH (om en nabij zo’n 50 miljoen Amerikaanse dollar) weg te sluizen naar een zogenaamde ‘dochter-DAO’. De hacker had listig gebruikgemaakt van een bug in de smart contract-code, waardoor hij of zij zich de fondsen kon toe-eigenen. De aanvaller kon echter niet direct over het geld beschikken, omdat er in het smart contract een voorwaarde was geprogrammeerd, die bepaalde dat de tegoeden 28 dagen moesten worden ‘vastgehouden’. De weggesluisde ETH was dus nog niet echt verdwenen. De DAO-ontwikkelaars bij Ethereum moesten vervolgens een oplossing bedenken om de gelden veilig te stellen.
Menselijk ingrijpen
Wanneer ze niets zouden doen, dan zou iedereen zijn ETH definitief kwijt zijn. De meest voor de hand liggende optie om de tegoeden te redden, was het uitvoeren van een ‘hard fork‘. In de praktijk betekende dat, dat de voorgaande transacties volledig werden teruggedraaid. Maar dat betekende ook ‘menselijk ingrijpen’ in het autonome blockchain-project, iets dat bij een deel van de Ethereum-community niet in goede aarde viel. Een andere mogelijkheid was het uitvoeren van een ‘soft fork‘. In dat geval zou de ETH van de hacker worden bevroren, maar zouden er geen transacties worden teruggedraaid. Binnen de community ontstond tweespalt over de te nemen stappen. Na hevige discussies werd er uiteindelijk gekozen voor het uitvoeren van een hard fork.
Splitsing van de Ethereum-blockchain
Door het uitvoeren van de hard fork werden alle recente transacties ongedaan gemaakt en werden de tegoeden weer overgemaakt naar de rechthebbende eigenaren. De hard fork had echter wel verregaande consequenties voor de Ethereum-blockchain. Het netwerk splitste namelijk in tweeën. Door de hard fork was er geen ondersteuning meer voor oudere uitvoeringen van de programmatuur. En dat bekende dat niet ge-updatet nodes de recente transacties als ongeldig bestempelden. Ze konden de transactie-blokken – die werden gecreëerd door de wél ge-updated nodes – niet meer herkennen. Daardoor kon er geen consensus meer worden bereikt over de nieuw te volgen regels binnen het blockchain-protocol.
Ethereum Classic
Door de hard fork ontstond er een nieuwe en een oude blockchain. De ‘ge-hard-forkte’ nieuwe blockchain ging verder als Ethereum. De originele blockchain ging verder onder de nieuwe naam Ethereum Classic (ETC). De meeste ‘miners’ en gebruikers stapten over op de nieuwe blockchain. Wanneer de meerderheid van de crypto-miners overstapt naar het nieuwe blockchainnetwerk, dan sterft het oude blockchainnetwerk meestal uit. In dit geval werd Ethereum Classic een relatief succesvol platform. De tegoeden die in het malafide smart contract van de Decentrale Autonome Organisatie waren opgeslagen, werden naar een ander smart contract op de nieuwe blockchain overgeheveld. Alle andere transactieblokken en smart contracts werden ongemoeid gelaten. Het project met de DAO werd vervolgens beëindigd.
Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op het gebied van blockchaintechnologie? Meld je dan nu aan voor de blogpost!